ΓΡΗΓΟΡΟ ΦΑΓΗΤΟ.ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ.

Ο ΚΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

Πολλά άτομα δεν πίνουν καφέ όταν θέλουν να ακολουθήσουν έναν περισσότερο υγιεινό τρόπο ζωής.Αυτό όμως είναι λάθος σύμφωνα με το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ,μιας και 30000 ηλικιωμένες γυναίκες, οι οποίες κατανάλωναν πάνω απο 5 κούπες καφέ την εβδομάδα μείωσαν τις πιθανότητες εμφράγματος.Ο καλής ποιότητας καφές, όχι τα νεροζούμια της χώρας μας, καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες, βελτιώνουν την μεταβολική διαδικασία του σακχάρου και ενισχύουν το νευρικό σύστημα.Τέλος βοηθάει στην διατήρηση της καρδιακής συχνότητας, του καθαρισμού των νεφρών και την μείωση της πιθανότητας εμφάνισης Πάρκινσον.

ΠΕΡΙ ΠΡΩΤΕΙΝΗΣ

Αρχικά ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η πρωτεΐνη σχηματίζεται από την συνένωση αμινοξέων και αποτελεί βασικό δομικό συστατικό όχι μόνο του οργανισμού μας αλλά και σχεδόν όλων των έμβιων όντων.

Στο σώμα μας έχει πολλαπλό ρόλο αφού δημιουργεί τους μύες, τα ένζυμα, τα αντισώματα και άλλα. Επομένως για τη διατήρηση της υγείας μας κρίνεται απαραίτητη η καθημερινή της λήψη.

Πηγές πρωτεΐνης υπάρχουν τόσο στο ζωικό όσο και στο φυτικό βασίλειο. Πλουσιότερες όμως είναι οι τροφές ζωικής προέλευσης (κρέας, τυρί, ψάρι, κ.α.).

Ωστόσο, δεν είναι μόνο η φύση που μας δίνει την απαραίτητη πρωτεΐνη. Υπάρχουν και τεχνητές πηγές λήψης πρωτεΐνης όπως είναι τα συμπληρώματα διατροφής. Σε αυτό ακριβώς το σημείο οφείλει κάποιος να είναι πολύ προσεκτικός.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει, για τους υγιείς ενήλικες (μη αθλητές), την λήψη 0,85 γραμμαρίων πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους ανά ημέρα. Η σύσταση αυτή υπάρχει για τον εξής πολύ απλό λόγο: την αποφυγή επιβάρυνσης της υγείας μας.

Έτσι, ακόμα και αν κάποιος είναι αθλητής η αυξημένη λήψη πρωτεϊνών δεν συνεπάγεται και αύξηση της αθλητικής απόδοσης ούτε υποστηρίζει τη θρέψη του οργανισμού πιο αποτελεσματικά. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Οι πλεονάζουσες πρωτεΐνες:

• Δεν αποθηκεύονται και με την μετατροπή τους σε ουρία, αμμωνία, και κρεατινίνη επιβαρύνουν ολόκληρο το σύστημα της ρύθμισης της οξεοβασικής ισορροπίας.

• Μετατρέπονται σε λίπος.

• Προκαλούν συχνά αύξηση των επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα, σε συνδυασμό με την παράλληλη και ανεπιθύμητη απέκκριση ασβεστίου.

• Προδιαθέτουν για αφυδάτωση και παράλληλη απώλεια ηλεκτρολυτών, λόγω της αυξημένης απομάκρυνσης αζώτου (για την αποβολή 1 γρ. αζώτου χρειάζονται 50 γρ. νερό).

• Παρεμβαίνουν στην απορρόφηση και το μεταβολισμό άλλων αμινοξέων. Επομένως, είναι ευνόητο, ότι η υπερκατανάλωση τυποποιημένων συμπληρωμάτων πρωτεϊνών, τα οποία δεν περιέχουν στις σωστές αναλογίες όλα τα απαραίτητα αμινοξέα, θα έχει ως αποτέλεσμα την ανισόρροπη αφομοίωση συγκεκριμένων αμινοξέων (σε βάρος των υπολοίπων).

• Επιβαρύνουν τη νεφρική και ηπατική λειτουργία. Υπάρχει βέβαια ακόμη κάποιος προβληματισμός, για τη συγκεκριμένη ποσότητα πρωτεϊνών (δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως) που θα επιβαρύνει τα νεφρά.

• Η υπερκατανάλωση, επίσης, ζωικών πρωτεϊνών μακροχρόνια, έχει συνδεθεί σύμφωνα με ερευνητικά αποτελέσματα με τον αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων, υπέρτασης και ορισμένων μορφών καρκίνου.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ!

Το μεσημέρι έφτασε,,, πεινάτε αλλά δεν ξέρετε τι να φάτε για να χορτάσετε, να μη πάρετε πολλές θερμίδες, να το μαγειρέψετε σε μόλις λίγα λεπτό αλλά και να καλύψει τον οργανισμό σας σε θρεπτικά συστατικά:
Παρακάτω παρουσιάζονται 10 πιάτα, γεμάτα γεύση, με λίγες θερμίδες και πραγματικά χορταστικά… Μπορείτε να τα δοκιμάσετε άφοβα!!!

Μια μερίδα μακαρονοσαλάτα:1/2 φλ. βραστά μακαρόνια (κοφτά-πένες-κοχυλάκια….ή ότι άλλο, (προαιρετικά 2-3 ροδέλες ή φέτες κρεμμύδι)-1 ½ φλ.μαρούλι-3-4 λεπτές φέτες τομάτα-5 καρυδόψυχες και ½ φλ. cottage cheese.
Τρόπος παρασκευής: Κόβουμε το μαρούλι-πάνω από αυτό βάζουμε ½ φλ. βραστά μακαρόνια,που έχουμε βράσει προηγουμένως,την ντομάτα τοποθετώ φέτες κρεμμύδι,5 καρυδόψυχες αλλά και το cottage cheese
Η ενέργεια που παρέχει το πιάτο αυτό είναι 250Kcal

Γιουβαρλάκια:100γρ. άπαχος κιμάς,1 φλιτζανάκι του καφέ ρύζι για σούπα, 1/2 ασπράδι αβγού,1 κουταλιά ελαιόλαδο.
Τρόπος παρασκευής: πλένω το ρύζι, κρατώ το ½ φλιτζανάκι, το βάζω μέσα στα 100γρ. κιμά, το ασπράδι αβγού και πλάθω μικρά σφαιρικά γιουβαρλάκια. Σε μια κατσαρόλα, βράζω 2 φλ. νερό, μόλις βράσει το νερό ρίχνω τα γιουβαρλάκια,τα αφήνω να βράσουν για 10 λεπτά, ρίχνω μέσα στο νερό το ½ φλ. ρύζι, αλλά και το ελαιόλαδο
Η ενέργεια που παρέχει το πιάτο αυτό είναι 285 Kcal

Μια μερίδα μύδια αχνιστά:250γρ. μύδια καλά καθαρισμένα-1σκελίδα σκόρδο-χυμός ½ λεμονιού-1κ.σ. ελαιόλαδο-κλαράκια άνηθο.
Τρόπος παρασκευής: πλένω πολύ καλά το εξωτερικό των μυδιών, αλλά αφαιρώ και τα γένια των μυδιών, βράζω σε κατσαρόλα τα μύδια, σκεπάζοντας τα, ενώ προσέχω αυτά που δεν ανοίγουν (τα πετώ, γιατί μπορεί να μας προκαλέσουν δηλητηρίαση…) Μετά από 10 λεπτά, προσθέτω το λάδι-το σκόρδο-τον άνηθο και το χυμό λεμονιού. Βράζω για άλλα 5 λεπτά. Το πιάτο σερβίρεται ζεστό, ενώ μπορεί να συνδυαστεί με 100γρ.βραστό ρύζι-ή 1 φλιτζάνι (+90Kcal)
Η ενέργεια που παρέχει το πιάτο αυτό είναι 200 Kcal (ή 290Kcalμε το ρύζι)

Μια μερίδα τονοσαλάτα:80γρ.τόνος,λεπτές φέτες κρεμμύδι,1κ.γ. ξύδι balsamico,2 φλ. μαρούλι-1 πιπεριά-3 με 4 φέτες τομάτα και 1κ.σ. ελαιόλαδο.
Τρόπος παρασκευής: πλένω το μαρούλι, το τοποθετώ στη βάση, βάζω τη πιπεριά-το κρεμμύδι και φέτες τομάτας, ενώ πάνω στη σαλάτα ρίχνω το ελαιόλαδο-και το baisamico
Η ενέργεια που παρέχει το πιάτο αυτό είναι 250 Kcal

Ένα πιάτο τοματόρυζο:1/3φλ. ωμό ρύζι ή 1φλ. ρύζι βραστό-(προτιμώ καστανό ρύζι),ο χυμός από μια φρέσκια τομάτα, 1κ.σ. ελαιόλαδο και λεπτές φέτες από 1 πιπεριά.
Τρόπος παρασκευής: βράζω το ρύζι στο χυμό τομάτας-τοποθετώ σε αυτά και 1 ½ φλ. νερό,1κ.σ. ελαιόλαδο και φέτες πιπεριάς.
Η ενέργεια που παρέχει το πιάτο αυτό 280Kcal

Ένα πιάτο πατατόσουπα:2κ.σ. αφυδατωμένη πατάτα-λίγο σκορδο-1κ.σούπας γιαούρτι στραγγιστό-1κ.σούπας σκληρό τυρί τριμμένο
Τρόπος παρασκευής: Σε 2 φλ. φλ. βραστό νερό, διαλύω τη πατάτα-βάζω και τα υπόλοιπα υλικά(σκόρδο-γιαούρτι και τυρί)
Η ενέργεια που παρέχει το πιάτο αυτό είναι 100Kcal

Μια μερίδα γαριδομακαρονάδα: 1 μερίδα βραστά μακαρόνια 1 1/2φλ.βραστά(προτιμώ μακαρόνια ολικής),χυμός από 1 τομάτα, 5-8γαριδούλες μετρίου μεγέθους, φέτες κρεμμύδι, λίγο σκορδάκι και μαϊντανό
Τρόπος παρασκευής: Βράζω τα μακαρόνια, ενώ ταυτόχρονα σε άλλο σκεύος, βάζω όλα τα υπόλοιπα υλικά, τα βράζω για 5-10 λεπτά και με αυτή τη σάλτσα, περιχύνω τη μακαρονάδα μου.
Η ενέργεια που δίνει το πιάτο αυτό είναι 260Kcal

Σούπα μινεστρόνε: 1/2φλ. βραστό κφτό μακαρόνι(ολικής),2κ.σ. καλαμπόκι κατεψυγμένο-2κ.σ. κόκκινα φασόλια κονσέρβας-2κ.σ. αρακάς κατεψυγμένος,1/2 καρότο(σε μικρά κυβάκια),κρεμμύδι(λεπτοκομμένο) και 1 κ.σ. ελαιόλαδο.
Τρόπος παρασκευής: Βράζω όλα τα υλικά μαζί και η σούπα είναι έτοιμη σε 10 λεπτά
Η ενέργεια που δίνει το πιάτο αυτό είναι 200Kcal

Σπανακόρυζο: 1/2φλ. βραστό σπανάκι,1φλιτζανάκι ρύζι,2κ.σ. σάλτσα τομάτας-1κ.σ. ελαιόλαδο,λίγο κρεμμύδι και λίγη καυτερή πιπερίτσα.
Τρόπος παρασκευής: Σε μια κατσαρόλα, βάζω το βρασμένο σπανάκι-το ρύζι, αλλα και όλα τα υλικά και βράζω για 15 λεπτά
Η ενέργεια που δίνει το πιάτο αυτό είναι 240Kcal

Ομελέτα με πιπεριά:2 αβγά-1κ.γ. ελαιόλαδο-1 πιπεριά σε φέτες
Τρόπος παρασκευής: Σε ένα πιάτο χτυπάω τα αβγά και βάζω μέσα την πιπεριά σε πολύ λεπτές φέτες. Σε αντικολητικό τηγάνι ρίχνω τα υλικά μου και ψήνω την ομελέτα.
Η ενέργεια που δίνει το πιάτο αυτό είναι 270Kcal.

ΝΕΟ BLOG!

http://terroredge.blogspot.com/

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΓΙΑ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ.

Ποιος τύπος άσκησης με αντίσταση είναι ο καλύτερος για αθλητές πολεμικών τεχνών; Τα λάστιχα, τα ελεύθερα βάρη, τα δράμια (Kettlebells) ; ή οι ασκήσεις με το σωματικό μας βάρος;

Όλα είναι χρήσιμα και όλα είναι καλό να τα χρησιμοποιείτε καθώς βελτιώνουν διαφορετικές παραμέτρους και ικανότητες του αθλητή. Όμως υπάρχει ένας τύπος άσκησης που είναι η βάση και που πρέπει οπωσδήποτε να χρησιμοποιούν οι αθλητές μαχητικών αθλημάτων σε κάθε πρόγραμμα αντίστασης που κάνουν.

Είναι οι ασκήσεις που χρησιμοποιείτε το σωματικό σας βάρος.
Γενικά υπάρχουν 2 τύποι αντίστασης που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο αθλητής.

1. αντίσταση που προέρχεται από το ίδιο του το βάρος και από την κίνηση του σώματος του στον χώρο
2. αντίσταση από εξωτερικά βάρη που κινείς έξω και γύρω από το σώμα σου.

Πρωτίστως, ο αθλητής στα μαχητικά αθλήματα είναι απαραίτητο να μπορεί να μεταφέρει το βάρος του με ταχύτητα στον χώρο και δευτερευόντως να υπερνικά εξωτερική αντίσταση. Με αλλά λόγια ο αθλητής θα πρέπει να έχει έλεγχο του σώματος του. Σε αντίθετη περίπτωση θα είναι αργός και θα αποτελέσει εύκολο στόχο όσο δύναμη και να έχει.
Πριν λοιπόν ασχοληθεί κάποιος με βάρη, δράμια κτλ. είναι απολύτως απαραίτητο να έχει την δυνατότητα να εκτελέσει αποτελεσματικά και για αρκετές επαναλήψεις τις βασικές ασκήσεις σωματικού βάρους.
Με αλλά λόγια πρέπει να μπορείτε να εκτελέσετε ικανοποιητικό αριθμό επαναλήψεων σε push ups, βυθίσεις στο δίζυγο, έλξεις στο μονόζυγο, άρσεις ποδιών στο μονόζυγο, βαθιά καθίσματα, προβολές ή να μπορείτε να τρέξετε ένα 100ρι σχετικά γρήγορα.
Στις πολεμικές τέχνες αυτό που παίζει πολύ μεγάλο ρόλο είναι η σχετική δύναμη του αθλητή.
Ως σχετική δύναμη ορίζουμε τον λόγο της δύναμης του σε σχέση με το σωματικό του βάρος. Στα μαχητικά αθλήματα υπάρχουν κατηγορίες βάρους. Αυτό σημαίνει ότι εσείς και ο αντίπαλος σας είστε τα ίδια κιλά. Όποιος λοιπόν έχει την μεγαλύτερη δύναμη και ταχύτητα (άρα και την μεγαλύτερη σχετική δύναμη) έχει πλεονέκτημα σε σχέση με τον αντίπαλο.
Κανένα είδος άσκησης δεν αντιπροσωπεύει καλύτερα τα επίπεδα σχετικής δύναμης από τις ασκήσεις που σηκώνετε το ίδιο σας το βάρος. Για αυτό είναι απολύτως απαραίτητο να τις έχετε εμπεδώσει καλά.
Ακόμα και αν δεν έχετε βάρη, μηχανήματα λάστιχα, ή δράμια, μπορείτε άνετα να γυμνάσετε έναν αθλητή μαχητικών αθλημάτων και μάλιστα να τον φτάσετε σε κορυφαίο επίπεδο φυσικής κατάστασης μόνο με ασκήσεις σωματικού βάρους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ομάδα Brazilian Jiu Jitsu του κορυφαίου δασκάλου Lloyd Irvin η οποία σάρωσε τα μετάλλια στο τελευταίο παγκόσμιο πρωτάθλημα και ψηφίσθηκε η καλύτερη ομάδα του κόσμου για το 2010. Οι αθλητές προετοιμάστηκαν χρησιμοποιώντας κατά 90% ασκήσεις σωματικού βάρους.
Συμπέρασμα: φροντίστε να εμπεδώσετε τις ασκήσεις σωματικού βάρους πριν πιάσετε στα χέρια σας βάρη, δράμια κτλ. Είναι ο μόνος τύπος άσκησης που είναι απολύτως απαραίτητος για τα μαχητικά αθλήματα, τα υπόλοιπα βοηθούν σίγουρα πάρα πολύ αλλά είναι προαιρετικά. Αν κάνετε βάρη ή δράμια, φροντίστε οι ασκήσεις με το σωματικό σας βάρος να μην λείπουν ποτέ από το πρόγραμμα σας και να αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι του.

ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ.

Νόμος για την προστασία των ζώων ψηφίστηκε σήμερα στο Ευρωκοινοβούλιο, σύμφωνα με τον οποίο θα περιοριστούν τα πειράματα στα ζώα στην Ευρώπη και θα υπόκεινται σε αυστηρές κανονιστικές ρυθμίσεις, ενώ θα απαγορευτούν στους μεγάλους πιθήκους.

Αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού ανάμεσα στους υποστηρικτές της πλήρους κατάργησης των πειραμάτων στα ζώα και σε αυτούς που προβάλλουν την ανάγκη να συνεχιστούν τα πειράματα για να προοδεύσει η επιστημονική έρευνα, «αυτός ο νέος ευρωπαϊκός νόμος φιλοδοξεί να θέσει την ΕΕ στην πρωτοπορία της προστασίας των ζώων» σύμφωνα με τον Ευρωπαίο επίτροπο Τζον Ντάλι.

Τα πειράματα στους μεγάλους πιθήκους, όπως οι χιμπαντζήδες, οι γορίλες και οι ουραγκοτάγκοι, θα απαγορευτούν αυστηρά. Ο νόμος προβλέπει επίσης ότι θα υπάρξει αυστηρός περιορισμός στη χρησιμοποίηση για πειράματα όλων των πρωτευόντων θηλαστικών.

Σύμφωνα με τον νόμο, τα πειράματα στα ζώα θα αντικατασταθούν, όσο περισσότερο είναι δυνατό, από μια επιστημονικά ικανοποιητική μέθοδο υποκατάστασης. Παράλληλα, ο νόμος ορίζει να μειώνονται στο ελάχιστο ο πόνος και τα δεινά που προκαλούνται στα ζώα.

Στο εξής, τα ζώα δεν θα μπορεί να χρησιμοποιούνται παρά μόνο για πειράματα που έχουν στόχο την πρόοδο της έρευνας για τον άνθρωπο, τα ζώα και τις νόσους (καρκίνοι, σκλήρυνση κατά πλάκας, Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον).

SPECIAL AIR SERVICE MANUAL...ΣΕ PDF!

http://www.mediafire.com/?46kjakpc8tgbkps

Οι σκιές , του ανατέλλοντος Ήλιου.

Μια μαγευτική εσωτερική σέκτα μαχητών. Μια κλειστή εταιρεία κατασκόπων, απαγωγέων και δολοφόνων .Μια σαγηνευτική ,μυστικιστική και άκρως βίαιη, αποκρουστική και παράλληλα ενδιαφέρουσα κουλτούρα ,των πλέον ακραίων μισθοφόρων. Ένα tribal τυλιγμένο με έναν γοητευτικό μύθο εφάμιλλο της λαμπρής Ιαπωνικής ιστορίας.

Προερχόμενο από το κινεζικό ιδεόγραμμα ‘’σινόμπι’’ ή ‘’σαινόμπι’’, και το ‘’ ζούτσου’’ , που σημαίνει Νίνζα ή αλλιώς shinobi-no-mono (忍の者). Γέννημα θρέμμα της ακραία πειθαρχημένης, εθνοκεντρικής και μιλιταριστικής Ιαπωνικής κοινωνίας , οι νίνζα αποτέλεσαν άριστους δολοφόνους, χρήστες των πλέον θανάσιμων πολεμικών μεθόδων, ενορχηστρωτές των πλέον ριψοκίνδυνων και παράτολμων αποστολών, χειριστές επικίνδυνων όπλων. Λεπίδες, σπαθιά, αιχμηρά και μη όπλα,σούρικεν( αστεράκια), σχοινιά, φυσοκάλαμα, αυτοσχέδια όπλα που πρόσφεραν άλλοτε έναν αργό και βασανιστικό θάνατο και άλλοτε ταχύτατες και φρικιαστικές ανθρωποσφαγές. Δηλητήρια, υγρά ,αέρια και στερεά, ακόμα και ζώα, έντομα και κάθε τι που μπορούσε να καταστρέψει, να παραπλανήσει και να μην αφήσει στοιχεία, βρισκότανε στο θανατηφόρο οπλοστάσιο τους.

Την νύχτα την ήλεγχαν μόνο αυτοί. Όταν ο ήλιος έπεφτε οι νίνζα αναλάμβαναν το έργο τους. Από την δυναστεία ‘’ΚΑΜΑΚΟΥΡΑ’’ του 6 αιώνα και μετά , ο νότος της Ιαπωνίας βρέθηκε πλημμυρισμένος από τους μυστηριώδεις πολεμιστές. Σφάγιαζαν με άνεση και με το πλέον ειδεχθή τρόπο όποιον διέταζε το ‘’συμβόλαιο’’ τους. Όπως για παράδειγμα τους χριστιανούς ιεραπόστολους και πιστούς που προσπάθησαν να καταλάβουν διοικητικές θέσεις στον νότο. Προερχόμενοι από τους επαναστατημένους ασκητές των βουνών, πιστοί στις μυστικιστικές δοξασίες του εσωτερικού βουδισμού, πολέμησαν με μανία τους σιντοιστές και διατήρησαν τις ανιμιστικές πεποιθήσεις τους, λατρεύοντας της Θεά Φύση σε όλη τους την ζωή. Το όνομα τους Γιαμαμπούσι.

Οι Γιαμαμπούσι από τις αρχές του 7ου αι. μ.Χ, κατέφυγαν μαζί με άλλους διωκόμενους σε ορεινές περιοχές κοντά στο σημερινό Κιότο. Πιο γνωστές ήταν οι κοιλάδες Ιγκα και Κόγκα που περικυκλωμένες από βουνά έγιναν ιδανικά καταφύγια. Οι Γιαμαμπούσι είχαν αναπτύξει τη μυστικιστική φιλοσοφία του «Ον - γιόο - ντόο» κινέζικης επίδρασης, που είναι ο δρόμος του Τάο ,η γνώση του Γιν και του Γιάνγκ και η σχέση τους με τα 5 στοιχεία. ( Σε αυτό βασίστηκε και το «Κούτζι - Κίρι» των Νίντζα, ένας τρόπος περισυλλογής με πλέξιμο των δακτύλων σε διάφορους συνδυασμούς και απαγγελία κάποιας Βουδιστικής Σούτρας. Σύμφωνα με τους μύθους ,πέραν της περισυλλογής αναπτύσσει ένστικτα ετοιμότητας και αντίδρασης όμοια με των ζώων, αντίληψη κινδύνου στο σκοτάδι, υπνωτισμό κα παράλυση του αντιπάλου, τηλεπάθεια, πρόβλεψη, πνευματική δύναμη σε καταστάσεις ακραίες. )
Επίσης οι Γιαμαμπούσι ανέπτυξαν μια ψυχοσωματική πολεμική τέχνη (ή πρακτική για όσους γνωρίζουν) Κινέζικης προέλευσης , τη «Χέικο». Αυτή, καθώς τη δίδαξαν και σε άλλους επαναστάτες της εποχής εξελίχθηκε σε διάστημα 2 αιώνων περίπου στην τέχνη του Νινζούτσου. Επίσης βασική πηγή του Νινζούτσου είναι κινέζικα συγγράμματα για την πολεμική στρατηγική και κατασκοπεία με κυριότερο το έργο του Σουν Τζού.

Παράλληλα αρκετοί Σαμουράι που μετά από συγκρούσεις ή δική τους επιλογή έγιναν Τζι Σαμουράι, αυτοί δηλαδή που αποφάσιζαν να ζήσουν στην εξοχή σαν αγρότες. Πολλοί από αυτούς έγιναν φημισμένοι Νίνζα. Απαρνήθηκαν τον κώδικα Τιμής. Για παράδειγμα ο Σαμουράι Σίμα Μιναμότο Μο Κανέσαντα, που ίδρυσε τη Τογκακουρε Ρύου κατέφυγε πληγωμένος στην κοιλάδα Ίγκα για ν' αποφύγει τους διώκτες του, μετά από μάχη και ο Γκικανμπό Σόνυο ιδρυτής της Γκίκαν Ρύου ήταν Νταυμίο της επαρχίας Κουάτσι.

Σταδιακά έως το 1000 μ.Χ περίπου, στα μέσα της περιόδου Χέιάν , το Νινζούτσου εξελίχθηκε σε μια τέχνη στρατηγικής, ειδικού πολέμου και κατασκοπείας κι έχασε μέρος της θρησκευτικής και φιλοσοφικής κληρονομιάς των πρώτων ασκητών. Οι Νίνζα συχνά συγκρούονται με τα κυβερνητικά στρατεύματα και τους Σαμουράι χρησιμοποιώντας κυρίως ανταρτοπόλεμο και ανορθόδοξες τακτικές, ακραία βίαιες , ενάντια στην αριθμητική υπεροχή αλλά και την γενναιότητα και εντιμότητα (βασισμένη στο Μπουσίντο-τον κώδικα τιμής-) των αντιπάλων τους. Γι αυτό και θεωρήθηκαν υπάνθρωποι, ύπουλοι και δολοφόνοι. Η σύλληψή τους σήμαινε φριχτά βασανιστήρια και θάνατος. Σταδιακά όμως εξελίσσονται και σε περιζήτητους συμμάχους των Νταιμίο (πολέμαρχοι - φεουδάρχες) μέσα στις επόμενες περιόδους μου μαστίζονται από εμφύλιες συγκρούσεις. Γίνονται οργανωτές στρατευμάτων, κατάσκοποι και δολοφόνοι. Το 1568 ο Νομπουντάκα γίνεται «ντε φάκτο» Σογκούν κι αποκτά σταδιακά κυριαρχία σε όλη την Ιαπωνία. Οι εμφύλιοι σταματούν και οι Νίνζα δεν ήταν πλέον απαραίτητοι. Το 1581 ο Όντα Νομπουντάκα με 50.000 στρατό εξολοθρεύει αιφνιδιαστικά 4.000 Νίνζα κάθε ηλικίας της περιοχής Ιγκα. Το 1615 ο Σογκούν Ιεγιάσου απαγορεύει το Νινζούτσου με την ποινή του θανάτου. Κάποιοι έμειναν ως εκπαιδευτές των κυβερνητικών δυνάμεων κι άλλοι χωρίς οργανωμένη εκπαίδευση έγιναν εκφυλισμένα κατάλοιπα, παρίες τις εποχής τους. Αρκετοί όμως δε δέχτηκαν ν' αλλάξουν τρόπο ζωής κι έγιναν παράνομοι και ληστές στα βουνά. Ένας απ' αυτούς ο Γκοεμόν Ισικάβα, ο Ιάπωνας «Ρομπέν των Δασών». Η τέχνη επιβίωσε κάνοντας τώρα την αντίστροφη πορεία , δηλ προς τις πνευματικές της ρίζες. Χωρίς να χάσει το πολεμικό της περιεχόμενο έγινε ένας τρόπος φυσικής ζωής για την ανάπτυξη των σωματικών και πνευματικών δυνάμεων.
Μετά το 2ο Παγκ. Πόλεμο οι δυνάμεις κατοχής στην Ιαπωνία απαγορεύουν ξανά όλες τις μαχητικές τέχνες . Αυτές συνέχισαν να εξασκούνται παράνομα, το ίδιο και το Νινζούτσου, μέσω οικογενειών που μεταβίβαζαν ήδη από γενιά σε γενιά τις διάφορες Παραδόσεις ή Σχολές (Ρύου). Αυτές παραδόθηκαν στον Τακαμάτσου από την οικογένεια Τόντα και στη συνέχεια στον Χατσούμι Σενσέι που έκανε γνωστό το Νινζούτσου σε όλο τον κόσμο.

Οι Νίνζα ζούσαν κυρίως σε σκοτεινές κοινότητες, σε απρόσιτες και απόκρημνες περιοχές που προστάτευαν και με παγίδες. Εκεί έφτιαχναν και τα στρατόπεδα εκπαίδευσής τους. Κάθε οικογένεια ακολουθούσε μία Ρύου με τις δικές της τακτικές πολέμου και κατασκοπείας και η παράδοση μεταβιβαζόταν μυστικά και αυστηρά από γενιά σε γενιά. Διατηρούσαν τη μυστικότητα και με την ιεραρχική δομή τους πού είχε 3 τάξεις:
• «Τζονίν» που ήταν οι υψηλοί αρχηγοί που διοικούσαν κάποια Ρύου κι αποφάσιζαν για συμμαχίες και αποστολές. Ήταν απρόσιτοι, ελάχιστοι γνώριζαν την ταυτότητά τους. Σε επαφή μαζί τους ερχόταν μόνο οι
• «Τσούνιν» ή μεσάζοντες που μεταβίβαζαν την επιθυμία κάποιου Νταιμύο για συνεργασία καθώς και τις εντολές των Τζονίν¨στους
• «Γκένιν» τους πράκτορες που εκτελούσαν τις αποστολές. Αυτοί έκαναν τις δύσκολες αποστολές που έμειναν ιστορικά. Συχνά δοκιμαζόταν για την πίστη τους με παραπλανητικές αποστολές. Επίσης υπήρχαν δίκτυα γυναικών κατασκόπων, των Κουνο-ίτσι λιγότερες σε αριθμό ειδικές στο να αποσπούν πληροφορίες ή να δολοφονούν.

Η εκπαίδευση άρχιζε σε ηλικία 4 - 5 ετών και συνεχιζόταν για όλη τη ζωή τους.
Θεωρητική εκπαίδευση
Διδασκόταν την κατανόηση των εννοιών «ζωή» και «θάνατος». Η ζωή συσχετιζόταν με την συνεχόμενη εκπαίδευση την απόκτηση γνώσεων και τη βελτίωση τους. Τον θάνατο αρχικά τον μάθαιναν μέσα από τη σύγκριση ζωντανών και νεκρών ζώων στην αρχή και ανθρώπων μετά , την επιτόπου εξέταση της ανατομίας τους , και των τρόπων και όπλων που μπορούν να τους σκοτώσουν με γρήγορο και αθόρυβο τρόπο. Έως 12 ετών γινόταν απόλυτοι κάτοχοι αυτών κι ο θάνατος γινόταν μια φυσική κατάσταση. Στην επόμενη φάση έπρεπε να μάθει να χρησιμοποιεί αυτές τι τεχνικές για ν΄ αυτοκτονεί σε περίπτωση σύλληψης. Σε αυτή την περίπτωση σκότωνε τους πρώτους που τον πλησίαζαν και αυτοκτονούσε με το μαχαίρι του ή έπαιρνε ειδικό ισχυρό δηλητήριο. Στη χειρότερη περίπτωση που ακινητοποιούνταν δάγκωνε τη γλώσσα του και πέθαινε από αιμορραγία.

Έπειτα διδασκόταν πώς να αντέχει δυσκολίες όπως μεγάλη ζέστη ή κρύο, δίψα , πείνα κούραση και να υποφέρει σωματικούς και ψυχικούς πόνους. Σε αυτό τον βοηθούσε η εμπειρία των γονιών του, δοκιμασίες, και η εξάσκηση στο Κούτζι – Κίρι. Στο επόμενο στάδιο διδασκόταν ψυχολογία και μελέτη του χαρακτήρα των ανθρώπων. Μάθαιναν να εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες τους, ειδικά τη ροπή τους στη λαιμαργία τη μέθη και το σεξ. Οι Κουνο-ίτσι εκπαιδεύονταν κι αυτές από μικρές σε όλα τα παραπάνω, όμως με τέτοιο τρόπο που να μην φαίνεται η πολεμική εκπαίδευση που έπαιρναν στο, κατά τα άλλα καλογυμνασμένο σώμα τους. Επιλεγόταν οι πιο όμορφες , που θα γινόταν δεκτές ως μουσικοί, χορεύτριες κι ερωμένες (εξασκούνταν ιδιαίτερα σ' αυτή την τέχνη) αργότερα από τον άρχοντα που στόχευαν να κατασκοπεύουν για καιρό ή να δολοφονήσουν (με δηλητήριο ή την μακριά βελόνα που στερέωναν τον κότσο τους)
Άλλο είδος εκπαίδευσης και για τα 2 φύλλα ήταν η Γνώση του Βουδισμού και του Σιντοισμού , των ψαλμών τους , τις διαφορές των πολλών δογμάτων τους. Αυτό γιατί συχνά μεταμφιέζονταν σε μοναχούς. Επίσης μάθαιναν χορό κι τραγούδι γιατί ως χορευτές, ακροβάτες ή τραγουδιστές μπορούσαν να διεισδύσουν στις γιορτές και τους ιδιωτικούς οργανισμούς των στόχων τους. Επίσης μπορούσαν να μεταμφιεστούν σε εμπόρους (που είχαν δικαίωμα χρήσης μικρού ξίφους για αυτοπροστασία) , γεωργούς (με «πρωτότυπα» γεωργικά εργαλεία), υπηρέτες, κηπουρούς. Σε συνδυασμός τέτοιων ρόλων επικοινωνούσαν συχνά μέσα σε ένα εχθρικό πύργο με μία ειδική γλώσσα του σώματος. Σ' αυτά τα πλαίσια μάθαιναν να μιμούνται ήχους ζώων , πουλιών και εντόμων ώστε να προσελκύσουν ή να παραπλανήσουν τους εχθρούς τους. Επίσης τι τοπικές διαλέκτους για να συλλέγουν πληροφορίες πιο άνετα και να προσποιούνται τους ντόπιους.

Κύριο μέρος της εκπαίδευσης ήταν το TAI - JUTSU (Σώμα - Τέχνη). Ήταν ένα μείγμα από αποκρούσεις και χτυπήματα, τεχνικές ανατροπής (με αρπαγή από σάρκα, μαλλιά, γεννητικά όργανα), τεχνικές εδάφους, κι εξαρθρωτικές λαβές. Με όλα αυτά αποκτούσαν ένα εξαιρετικά ανθεκτικό και ευλύγιστο σώμα . Άλλη τεχνική ήταν το KOPPO - JUTSU δηλ. θραύσεις των οστών με χτυπήματα των χεριών.
Τρόποι βαδίσματος σε διάφορες επιφάνειες , χωρίς θόρυβο και χωρίς ίχνη. Αφιέρωναν ατέλειωτες ώρες βαδίσματος σε διάδρομο με βρεγμένο ριζόχαρτο με στόχο να μη το σκίσουν.
Ανάπτυξη ισορροπίας: περπάτημα σε καλάμι μπαμπού που το ύψος του από το έδαφος αυξανόταν σταδιακά, κι αργότερα σε τεντωμένο σκοινί, χωρίς ισορροπιστική ράβδο.
Δύναμη : κατακόρυφη θέση με τεντωμένα χέρια, κρέμασμα με τα χέρια ή τα δάχτυλα από κλαδί δέντρου, έως και 1 ώρα.
Αντοχή ; με τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων σε διάφορες ταχύτητες Μπορούσαν να τρέχουν 80 χλμ. Ασταμάτητα και να διανύσουν ακόμη μεγαλύτερες αποστάσεις με εναλλαγή τρέξιμου, περπατήματος σε λίγες μέρες (π.χ. Τόκιο - Οζάκα 350 χλμ. σε 3 μέρες)
Ταχύτητα : δρόμοι ταχύτητας και τεχνικές άοπλες ή ένοπλες (π.χ ρίξιμο σούρικεν) με πλήρη ταχύτητα.
Ευκινησία : πηδήματα σε ύψος και διάφορες τούμπες εδάφους ή εναέριες. Ένα αγκαθωτό φυτό πιο ενοχλητικό απ' την τσουκνίδα ΄με μορφή τεντωμένου σκοινιού τους ενθάρρυνε να κάνουν καλά άλματα, καθώς και να είναι πολύ προσεχτικοί στο πέρασμα περιοχής με πολλά τέτοια σκοινιά. Επίσης εκμάθηση αναρρίχησης σε δέντρα, βράχους , τοίχους.
Άριστη κολύμβηση στην επιφάνεια και κάτω από το νερό , και αντοχή στο κράτημα του αέρα έως και 5 λεπτά. Για περισσότερη ώρα χρησιμοποιούσαν καλάμι ή την ειδική θήκη του σπαθιού τους.
Όραση στο σκοτάδι: ασκήσεις στο μισοσκόταδο με όραση πινακίδων σε αυξανόμενες αποστάσεις και συντρόφων τους που κινούνταν αθόρυβα. Αν οι συνθήκες μιας αποστολής ήταν τέτοιες έμεναν 1 ή 2 24ωρα σε σπηλιές με απόλυτο σκοτάδι. Επίσης γενικά κατανάλωναν τροφές πλούσιες σε φώσφορο.
Μάχη σε νερά ή σκοτάδι ως εξάσκηση.
Ιατρική και φαρμακολογία. Με τη χρήση φυτών κυρίως για να θεραπεύουν και να θεραπεύονται από τους τραυματισμούς.
Ένοπλες τεχνικές παρόμοιες με αυτές των Σαμουράι με αρκετές παραλλαγές στα όπλα :
KEN -JUTSU τέχνη σπαθιού κυρίως του νίνζα τόο
KYU - JUTSU τοξοβολία με το ειδικό τόξο HAN KYU
BA - JUTSU Ιππασία
NAGINATA - JUTSU Ραβδί με μεταλλική αιχμή
YARI - JUTSU δόρατα με διάφορες αιχμές
SHURIKEN - JUTSU ρίξιμο «αστέρων» ή λεπίδων
JYTE - JUTSU μονό μεταλλικό άγκιστρο για απόκρουση σπαθιού
SAI - JUTSU το ίδιο διπλό.
FUKI - BARI - JUTSU ρίξιμο βελόνων απ' το στόμα
FUKUA - JUTSOY το ίδιο από καλάμι
TESSEN - JYTSU σιδερένια βεντάλια ενάντια σε μαχαίρι - σπαθί.
TESUBO - JUTSU Σιδερένιο κοντάρι
BO - JUTSU Μακρύ ξύλινο κοντάρι
JO - JUTSU Ραβδί
KUSARI - GAMA - JYTSU δρέπανο με μακρά αλυσίδα και σιδερένια σφαίρα στην άκρη
TE - YARI - JUTSU ρίξιμο μικρών δοράτων με το χέρι
JUKEN - JUTSU ξιφολόγχη
KUSARI JUTSU αλυσίδα με σιδερένιες σφαίρες στα άκρα
HOJO - JUTSU τεχνικές δεσίματος
HO - JUTSU τεχνικές πυροβολικού

Το σπαθί των Νίνζα μικρότερο από την Κατάνα, ήταν πιο εύχρηστο κάτω από δύσκολες συνθήκες και χρησίμευε επίσης σαν θήκη για μικρότερα όπλα, στήριγμα για σκαρφάλωμα, ενώ η θήκη του σαν καλάμι αναπνοής στο νερό και σαν ακουστικό. Επίσης είχε κορδόνι που το χρησιμοποιούσαν για παραπλάνηση ή στραγγαλισμό.
Άλλες παραλλαγές όπλων ήταν απλά καλάμια ή μπαστούνια που είχαν κρυμμένο μαχαίρι ή αλυσίδα με μεταλλική μπάλα, τα σούρικεν συχνά ποτισμένα με δηλητήριο, τα TETSU BISHI μικρές μεταλλικές αιχμηρές πυραμίδες που τρυπούσαν τα πόδια των διωκτών τους, τα τρομερά te - kagi , τα μισά μεταλλικά γάντια με τις μυτερές προεξοχές που τα χρησιμοποιούσαν σε αντιμετώπιση ξίφους, σκαρφαλώματα, ξέσκισμα αντιπάλου. Αντίστοιχα μεταλλικά νύχια και δαχτυλίδια χρησιμοποιούσαν επίσης. Τέλος πολλές τυφλωτικές και δηλητηριώδεις σκόνες (π.χ πάνω στο λουλούδι μιας Κουνο ίτσι) και υγρά που εκτόξευαν και από σωλήνες με έμβολα. Τέλος υπνωτικά υλικά που αρκούσε να τα ρίξεις στο τζάκι του εχθρού.

Οι λεγόμενες 'Εισχωρήσεις'' , έχουν να κάνουν με όσα αναφέρονται στην εκπαίδευση προσθέτοντας πως συχνά έπρεπε να παραμείνουν πολύ καιρό σαν υπηρετικό προσωπικό μέχρι να τους εμπιστευθούν και να φτάσουν πιο κοντά στην υπηρεσία του θύματός τους. Μπορούσαν να είναι στην υπηρεσία αυτού που θα κατέστρεφαν και ως Νίνζα. Άλλες φορές μεταμφιέζονταν σε ταξιδιώτη που αρρώσταινε κι τον έβαζαν μέσα για περιποίηση. Κατά τις εχθροπραξίες επέλεγαν να διεισδύσουν στιγμές που ο εχθρός ήταν καταπονημένος και απασχολημένος με τις απώλειές του ή οχυρώσεις καθώς κα νύχτες με κακοκαιρία . Συχνά δολοφονούσαν τα θύματά τους στο λουτρό , την τουαλέτα ή, στη διάρκεια ή μετά την ερωτική περίπτυξη, και στη χαλάρωση μετά από κραιπάλη.
Διαφυγή
Συχνά έκαναν αντιπερισπασμό με πυρκαγιές ή ψεύτικες εισβολές άλλων Νίνζα ή ανακατευόταν με τους διώκτες για να φύγουν. Οι διαφυγές τους ήταν :
• MOKU TOO βλάστησης : χρησιμοποιούσαν σχοινιά δεμένα σε κλαδιά δέντρων, κρύψιμο σε βλάστηση, γρήγορο πλάγιο τρέξιμο σε δύσβατα μονοπάτια.
• KA TOO φωτιάς ειδικές εκρηκτικές πέτρες και καπνογόνα που τους κάλυπταν.
• DO TOO εδάφους: κρύψιμο σε προκατασκευασμένες τρύπες, μίμηση βράχων, σκιάχτρων.
• TEN - TOO ουρανού: εκμετάλλευση καιρικών φαινομένων
• SUI TOO νερού : ανέπνεαν με καλάμι ή τη θήκη του σπαθιού αφού είχαν ήδη ρίξει φύλλα και κύλα στο νερό για να μη ξεχωρίζουν . Γρήγορο πέρασμα από βράχια λίγο κάτω απτήν επιφάνεια, πέρασμα ποταμού με σχοινί κρυμμένο κάτω απτήν επιφάνεια.

Απόλυτοι δολοφόνοι και μαχητές παράλογου και απάνθρωπου επίπεδου ,που ζούν ακόμα και σήμερα; Μύστες ενός παρανοικού πολεμικού και μαγικού δόγματος; Χρήστες μιας μεταφυσικής ιδιότητας, άγνωστης στις μάζες; Ο μύθος τους, έχει συνεπάρει κάθε άνθρωπο που τον άκουσε και αποτελεί, μετά τους Σαμουράι, μια πολεμική μηχανή που σημάδεψε την Ιαπωνική ιστορία και το μεγάλο Ιαπωνικό έθνος. Άραγε έπαψαν να υπάρχουν ή μήπως προτιμούν , ως ανέκαθεν, την παρανομία και την αφάνεια; Άλλαξαν μεθόδους ή εξαφανίστηκαν; Άλλαξαν όνομα ή έδωσαν την σκυτάλη κάπου αλλού; Λίγοι ξέρουν την αλήθεια, μάλιστα δεν μιλούν Δεν θέλουν να μιλήσουν, φοβούνται λένε την λεπίδα της YAKUZA…

ΤΑ ΧΟΡΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΑΣ.

Στην εποχή μας γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική η ανάγκη για επιστροφή στην παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή. Μια διατροφή που περιλαμβάνει πολλών ειδών αγριόχορτων, που μπορούν κατάλληλα μαγειρεμένα ή σαν φρέσκα ως χορταστική σαλάτα να γίνουν μέρος μιας καθημερινής διατροφικής συνήθειας, η οποία θα αποτελέσει σύμμαχο μας για μια καλύτερη υγεία.

Πριν δεκάδες χιλιάδες χρόνια, ένα μεγάλο μέρος της ενεργειακής πρόσληψης των προγόνων μας βασιζόταν σε αγριόχορτα, τα οποία είναι ιδιαίτερα πλούσια σε φυτοχημικά συστατικά. Έτσι πολλές μεταβολικές διαδικασίες του οργανισμού έχουν συνδυαστεί με τα συστατικά αυτά. Σε αντίθεση με τις τότε εποχές, σήμερα και ειδικότερα στον δυτικό κόσμο η διατροφή στηρίζεται πάνω σε τρόφιμα από ζωικές πηγές. Αυτή η ανισορροπία, πιστεύει το σύνολο των ερευνητών πως είναι το κλειδί για την εύρεση της αιτίας ασθενειών από περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως καρδιοπαθειών και καρκίνου.

Στην Ελλάδα, τα παλαιότερα χρόνια, τα χόρτα θεωρούνταν υποδεέστερη τροφή, πιθανότατα λόγω του ότι καταναλώνονταν σε αφθονία από τους φτωχούς ανθρώπους. Όμως έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση ζωτικών προβλημάτων της διατροφής που πολλές φορές απείλησαν τον Ελληνικό πληθυσμό. Ύστερα από μια περίοδο υποτίμησης της διατροφικής αξίας τους από τους Νεοέλληνες, έρχονται ξανά στο προσκήνιο μετά από έρευνες της προηγούμενης δεκαετίας που έδειξαν ότι η καλή υγεία των μεσογειακών λαών και ιδιαίτερα των Κρητών οφείλονταν και στην κατανάλωση άγριων χόρτων.

Μια τέτοια έρευνα, αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν το 2005 από το επιστημονικό περιοδικό Journal of Physiology and Pharmacology, σύγκρινε δείκτες υγείας δυο περιοχών της Κρήτης, όπου στην μια περιοχή ήταν πλούσια η κατανάλωση σε χόρτα ενώ στην άλλη όχι. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως ο κίνδυνος αθηρωματικής βλάβης, ήταν πολύ μικρότερος στον πληθυσμό που κατανάλωνε συστηματικά χόρτα.
Τα χόρτα και ειδικότερα τα άγρια που φυτρώνουν στους αγρούς είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνες E, C, φλαβονοειδή και πολυφαινόλες, συστατικά που συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού. Επίσης, τα χόρτα είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα και ειδικότερα σε α-λινολενικό οξύ.

Ένα από τα πιο διαδεδομένα χόρτα, το οποίο βρίσκουμε στις περισσότερες περιοχές της χώρας μας, είναι τα ραδίκια. Τα ραδίκια ανήκουν στην κατηγορία cichorium και διακρίνονται στα άγρια και τα ήμερα ραδίκια ή αλλιώς αντίδια. Τα άγρια ραδίκια έχουν πικρή γεύση και έχουν στενά φύλλα. Από την άλλη, τα ήμερα ραδίκια (αντίδια) καλλιεργούνται κατά την διάρκεια όλου του χρόνου και είναι πλατύφυλλα, με γλυκύτερη γεύση από τα άγρια ραδίκια.

Τα ραδίκια είναι πλούσια σε βιταμίνες Β1, Β2 και καροτενοειδή καθώς και σε ανόργανα στοιχεία όπως Κ, Νa, P και Μg. Η πικρή τους γεύση οφείλεται στις ουσίες λακτουκίνη, λακτουκοπικρίνη και παράγωγα τους. Τα χόρτα αυτά είναι γνωστά από τους αρχαίους χρόνους. Αναφέρεται ήδη σε ένα πάπυρο του 4000 π.Χ. ενώ ο Γαληνός το ονόμαζε «φίλο του συκωτιού». Παλιότερα, οι λαϊκοί θεραπευτές χρησιμοποιούσαν τα ραδίκια για την θεραπεία ασθενειών του ήπατος και της χολής. Πλέον έχει φανεί από κλινικές έρευνες πως ένα συστατικό που περιέχεται, το κιχώριο, έχει όντως ηπατοπροστατευτική δράση.

Ιδιαίτερα ονομαστό χόρτο είναι και ο ταραξάκος ή πικραλίδα ή αγριομάρουλο. Αφθονεί στα ελληνικά ακαλλιέργητα χωράφια, στα άκρα των δρόμων και ξεπετιέται ανάμεσα από τις σχισμές των βράχων. Ο Bock (1546) είναι ο πρώτος που αναφέρει τις διουρητικές ιδιότητες του φυτού. Ο Kortum (1800) προσπάθησε να το χρησιμοποιήσει για θεραπεία ασθενειών του ήπατος.

Ο ταραξάκος είναι πλούσιος σε καροτενοειδή (λουτείνη και βιολαξανθίνη), βιταμίνες συμπλέγματος Β, βιταμίνη C. Η περιεκτικότητα του σε βιταμίνη Α φαίνεται να είναι 4 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του κοινού μαρουλιού ενώ από ανόργανα στοιχεία περιέχει αρκετό κάλλιο. Φαίνεται πλέον από έρευνες πως εκτός από διουρητικό, αποτελεί και διεγερτικό της όρεξης. Επίσης λειτουργεί και σαν βοηθητικό σε δυσλειτουργίες του ήπατος και της χοληδόχου κύστης, σε προβλήματα δυσπεψίας, ιδιαίτερα στην πλήρη πέψη του λίπους. Επιπλέον, είναι δυνατόν να βοηθήσει στην θεραπεία της ακμής και χρόνιων δερματίτιδων.

Ένα δημοφιλές καλοκαιρινό πράσινο σαλατικό της μεσόγειου είναι και η γλιστρίδα. Είναι αυτοφυής αλλά και καλλιεργήσιμη στην Κρήτη. Στα αρχαία χρόνια, η γλιστρίδα χρησιμοποιούνταν ως φάρμακο και ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής η δύναμη του χυμού των φύλλων της. Είναι ιδιαίτερα πλούσια σε α-λινολενικό οξύ. Το α-λινολενικό οξύ ανήκει στην ομάδα των ω-3 λιπαρών οξέων τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στην δόμηση των κυτταρικών μεμβρανών. Στις λαϊκές αγορές μπορείτε να αγοράσετε ματσάκια από καλλιεργημένη πλατύφυλλη γλιστρίδα.

Τα πιο γνωστά ζιζάνια της ελληνικής κουζίνας θεωρούνται οι βρούβες. Στα αρχαία χρόνια, οι βρούβες αποτελούσαν ένα άριστο στομαχικό φάρμακο, το οποίο χρησιμοποιούνταν και ως αποτοξινωτικό ρόφημα. Το νοστιμότερο μέρος τους θεωρούνται τα τρυφερά βλαστάρια τους, τα οποία μαζεύονται την εποχή της άνοιξης.

Η ζοχιά ή ζώχος είναι ένα χόρτο πολύ κοινό στην πατρίδα μας. Το συναντάμε σχεδόν παντού, σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Συλλέγεται τους χειμερινούς μήνες και αποτελεί θαυμάσιο ορεκτικό. Είναι πλούσιο σε ασβέστιο και σίδηρο ενώ από βιταμίνες περιέχει βιταμίνη C, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη και νιασίνη. Υπάρχουν ενδείξεις πως ο χυμός τους χρησιμοποιείται σε ασθένειες του ήπατος και του υπογαστρίου.

Ένα γνωστό αρωματικό χόρτο της παγκόσμιας γαστρονομίας είναι και το μάραθο. Τα φύλλα του συλλέγονται από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο, εποχή που ανθίζει το φυτό. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα και για αυτό το βρίσκουμε και ως καλλιεργήσιμο είδος στους λαχανόκηπους. Ο μάραθος έχει δροσιστική δράση. Μπορεί και ενισχύει την πεπτική λειτουργία ενώ μειώνει αποτελεσματικά τα αέρια του πεπτικού συστήματος. Χρησιμοποιείται και η σκόνη αλλά και τα σποράκια του στη μαγειρική. Άτομα που υποφέρουν από αέρια στην κοιλιά μπορούν να προσθέτουν μάραθο στο γεύμα τους (συνήθως λαχανικά ή όσπρια) που τους προκαλεί φούσκωμα, αλλά επίσης μετά το γεύμα μπορούν να μασούν καλά λίγους σπόρους μάραθο.

Ένα ιδιαίτερο παρεξηγημένο χόρτο είναι και η τσουκνίδα. Όλοι μας έχουμε συνδέσει την τσουκνίδα με ένα έντονο κνησμό όταν ερχόμαστε σε επαφή μαζί της. Συλλέγονται κυρίως οι τρυφερές κορυφές του φυτού κατά την διάρκεια των χειμερινών μηνών αλλά και των πρώτων μηνών της άνοιξης. Φυτρώνει με τα πρωτοβρόχια του Οκτωβρίου και διατηρείται τρυφερό ως τον Απρίλιο.

Οι τσουκνίδες είναι ιδιαίτερα πλούσιες σε σίδηρο και μπορεί να βοηθήσει αρκετά άτομα ενάντια στην αναιμία. Ακόμη, είναι πλούσιες σε β-καροτένιο. Αρκετές επιδημιολογικές έρευνες σε όλο τον κόσμο συσχέτισαν την υψηλή διαιτητική πρόσληψη β-καροτένιου με πρόληψη από καρκίνους του πνεύμονα, μαστού, τραχήλου , δέρματος και στομάχου. H δράση του β-καροτένιου κατά του καρκίνου βασίζεται στην αντιοξειδωτική δράση του με το να μειώνει την λιπιδική υπεροξείδωση. Δέκα λεπτά βράσιμο είναι δυνατόν να εξουδετερώσει την δράση των ουσιών που προκαλούν ερεθισμό. Αν όμως κάποια στιγμή αγγίξετε τσουκνίδες με γυμνά χέρια, ένα άλλο χόρτο της ελληνικής φύσης μπορεί να σας βοηθήσει για την αντιμετώπιση του κνησμού και είναι τα φύλλα της μολόχας.

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ...