nestle

Η Νεστλέ απασχολεί γύρω στους 253.000 εργαζόμενους, σε περίπου 511 επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη εταιρεία στην Ελβετία, αλλά και μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων σε ολόκληρο τον πλανήτη: έχει την ηγεμονία στους κλάδους του καφέ και του μεταλλικού νερού, ενώ έρχεται δεύτερη στον κλάδο των παγωτών. Μετά από τις πρόσφατες εξαγορές των βασικότερων ανταγωνιστών της, έχει επίσης εξελιχθεί στον μεγαλύτερο παραγωγό της βιομηχανίας ζωοτροφών, ενώ κατέχει, φυσικά, τη μερίδα του λέοντος στην αγορά του βρεφικού γάλακτος. Μερικά από τα πιο γνωστά της προϊόντα είναι το Νεσκαφέ, το Περιέ (μεταλλικό νερό), τα Φρίσκις, το Νουνού κ.ά.

Όσο οξύμωρο και αν φαίνεται, η συγκεκριμένη εταιρεία, της οποίας τα προϊόντα έχουν τεράστια αναγνώριση και χρησιμοποιούνται από όλους μας καθημερινά, έχει συνδέσει το όνομά της με μερικά από τα πιο εξωφρενικά σκάνδαλα της εταιρικής ιστορίας. Πολύ γνωστές είναι οι συνεχείς κατηγορίες κατά της Νεστλέ για την ανήθικη διαφήμιση και προώθηση βρεφικού γάλακτος, ιδίως στον παγκόσμιο Νότο, που ευθύνεται για τον θάνατο πολλών παιδιών. Από τη χρησιμοποίηση γενετικά τροποποιημένων συστατικών και την επιστράτευση σκλάβων στις φυτείες κακάου, έως την περιβαλλοντική μόλυνση και την άκρως αντεργατική πολιτική της, η Νεστλέ κατέχει περίοπτη θέση ανάμεσα στις πιο μισητές πολυεθνικές στον κόσμο.

Από το 1977 – με ένα διάλειμμα μεταξύ 1984-88– η Νεστλέ αντιμετωπίζει μποϊκοτάζ εξαιτίας της πολιτικής της στην προώθηση βρεφικού γάλακτος. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι περίπου 1,5 εκατομμύριο βρέφη πεθαίνουν τον χρόνο εξαιτίας ακατάλληλης σίτισης. Είναι παιδιά ευάλωτα σε ασθένειες, καθώς δεν τρέφονται από το μητρικό γάλα, έστω στους λίγους πρώτους μήνες της ζωής τους, οπότε δεν αναπτύσσουν τα αντισώματα που θα τα προστατέψουν. Επιπλέον, καθώς το γάλα είναι εξαιρετικά ακριβό στην αγορά, αναγκάζονται οι μητέρες σε φτωχές χώρες να το αραιώνουν όσο γίνεται περισσότερο, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο υποσιτισμού για τα παιδιά. Εκτός αυτού, η κακή ποιότητα του νερού στις χώρες αυτές μπορεί να προξενήσει πολλές λοιμώξεις, ακόμα και θανατηφόρο διάρροια στα βρέφη που δεν τρέφονται από το στήθος της μητέρας τους. Η Νεστλέ, για να πετύχει τη μεγαλύτερη δυνατή κατανάλωση, εξαπολύει εκστρατείες (από την Ταϊλάνδη και την Κίνα έως το Περού και τη Βενεζουέλα) διαφημίζοντας το γάλα της ως «εφάμιλλο του μητρικού», αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ελέγχοντας πάνω από το 40% της αγοράς βρεφικού γάλατος, η Νεστλέ αποκτά πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την ανθρωπιστική τραγωδία.

Το 2001, η Νεστλέ κατηγορήθηκε δημόσια ότι αγοράζει κακάο, από την Ακτή Ελεφαντοστού και την Γκάνα, που έχει παραχθεί από παιδιά-σκλάβους. Μετά από έρευνα που ακολούθησε, αποκαλύφθηκε ότι οι ιδιοκτήτες των φυτειών αγόραζαν τα παιδιά από τους γονείς τους σε χώρες όπως το Μάλι, η Μπουρκίνα Φάσο και το Τόγκο και τα χρησιμοποιούσαν ως δούλους στις φυτείες στην Ακτή Ελεφαντοστού, που είναι και η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα κακάου στον κόσμο. Αυτά τα παιδιά, ηλικίας 12-14 χρονών και κάτω, δούλευαν 13 με 14 ώρες την ημέρα, χωρίς να πληρώνονται, με λίγο φαγητό και πολύ ξύλο για παραδειγματισμό. Παρά τις καταγγελίες, η Νεστλέ απλώς εξέφρασε τις «ανησυχίες» της για την παιδική εργασία, χωρίς να αρνηθεί επίσημα ότι πράγματι προμηθεύεται τις πρώτες ύλες από τέτοιου είδους φυτείες. Φυσικά, το φαινόμενο συνεχίζει να υφίσταται.

Δεν είναι ασυνήθιστο για τις μεγάλες εταιρείες να εμποδίζουν με κάθε μέσο τη σωματειακή οργάνωση των εργαζομένων για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Πολυεθνικές όπως η Νεστλέ προχωρούν παραπέρα και έχουν οργανωμένο σύστημα κατατρομοκράτησης, που ξεπερνά τα όρια της εταιρείας και συνδέεται απευθείας με τον υπόκοσμο. Χαρακτηριστική περίπτωση η Κολομβία, όπου συνδικαλιστές της Ένωσης Τροφίμων και Ποτών απειλήθηκαν στα ίσια από παρακρατικούς, με αποκορύφωμα τη δολοφονία 8 μελών του συνδικάτου. Αν και η Ένωση δεν κατονομάζει ευθέως τη Νεστλέ ως ηθικό αυτουργό, αυτό υπονοείται, λόγω των απειλών που προηγήθηκαν στα μέλη από την ίδια τη διοίκηση της εταιρείας. Οποιαδήποτε μετέπειτα συνδικαλιστική προσπάθεια μοιραία έπεσε στο κενό εξαιτίας του κλίματος τρομοκρατίας.

Για να απολαμβάνουν οι καταναλωτές το γνωστό Περιέ, η Νεστλέ εκμεταλλεύεται ευπαθείς φυσικές πηγές νερού. Το 2001, σε μια επαρχία της Βραζιλίας με τεράστια πάρκα φυσικών πηγών πλούσιων σε ιχνοστοιχεία, οι κάτοικοι διαπίστωσαν πως το νερό είχε χάσει τη γεύση του και τις ιαματικές του ιδιότητες. Έκπληκτοι ανακάλυψαν μια σωλήνα εξόρυξης 150 μέτρων, που είχε στήσει η Νεστλέ/Περιέ για να εκμεταλλεύεται χωρίς άδεια το νερό. Παρά την προσφυγή στα δικαστήρια κατά της δραστηριότητας αυτής, η εταιρεία συνεχίζει ακάθεκτη.

Μέσα σε όλα αυτά, μια πρόσφατη δήλωση του προέδρου της πολυεθνικής υπέρ των μεταλλαγμένων μόνο σοκ δεν προκαλεί, λαμβανομένου υπόψη του ιστορικού της εταιρείας.

Το ερώτημα είναι πώς απαντάμε εμείς ως πολίτες σε όλα αυτά και απέναντι σε προϊόντα που χρησιμοποιούμε καθημερινά και που κρύβουν μια εγκληματική και ανήθικη διαδικασία παραγωγής πίσω από τη γυαλιστερή ετικέτα τους. Η δύναμη των πολυεθνικών είναι η απήχηση που έχουν στον καταναλωτή.

Από την άλλη, η στροφή στη τοπική παραγωγή είναι μονόδρομος για μια υγιέστερη και αξιοπρεπέστερη ζωή. Ας στηρίξουμε λοιπόν τα ελάχιστα τοπικά παραδείγματα που έχουν απομείνει. Είναι ανάγκη να επιβιώσουν.

(βέβαια"o περιούσιος λαός" που πραγματικά απο "σύμπτωση "ανήκει η συγκεκριμένη πολυεθνική εταιρεία μας κάνει μαθήματα ανθρωπισμού...)τα συμπεράσματα δικά σας..!!!                                                            BOYCOTT NESTLE