Ήξερες ότι...

1. Oι αρχαίοι Έλληνες είχαν τα καρότα ως μια μορφή φαρμάκου και όχι σαν τρόφιμο

2. Πρώτος ο John Kellogg παρουσίασε τα corn flakes

3. Υπάρχουν πάνω από 15.000 διαφορετικά είδη ρυζιού

4. Το μέλι μπαίνει στην κυκλοφορία του αίματος 20 λεπτά αφού το έχετε καταναλώσει

5. Το 22% των ανθρώπων δεν τρώνε μεσημεριανό γεύμα

6. Το μέσο άτομο καταπίνει 295 φορές κατά τη διάρκεια ενός γεύματος

7. Το πιο δημοφιλές σνακ είναι τα πατατάκια

8. Tο 9% των ανθρώπων παραλείπει το πρωινό γεύμα καθημερινά

9. Οι κατασκευαστές σοκολάτας χρησιμοποιούν το 40% της παραγωγής αμυγδάλων στον κόσμο

10. Υπάρχουν πάνω από 2.500 διαφορετικά είδη μανιταριών

11. Το συνηθισμένο μας μάτσο με μπανάνες μοιάζει με ένα χέρι και μια μπανάνα μόνη της με ένα δάχτυλο

12. Το παγωτό χωνάκι εμφανίζεται το 1904

13. Η σοκολάτα είναι το νούμερο 1 τρόφιμο που λαχταρούν οι γυναίκες

14. Ο Καναδάς έχει τα περισσότερα καταστήματα με ντόνατς από κάθε άλλη χώρα

15. Τα φρέσκα μήλα επιπλέουν στο νερό γιατί περιέχουν 25% αέρα

16. Υπάρχουν πάνω από 7.000 διαφορετικά είδη μήλων

Οδηγός Επιβίωσης!

Λίγα βασικά είδη μπoρoύν να σας βοηθήσουν σημαντικά στην προσπάθειά σας για επιβίωση. Συγκεντρώστε όλα τα αντικείμενα που βλέπετε στην εικόνα.. Όλα μπορεί να τοποθετηθούν σ' ένα μικρό μεταλλικό κουτί, π.χ. ένα μεταλλικό κουτί καπνού που δε σας ενοχλεί καθόλου όταν το καταχωνιάσετε στην τσέπη ενός μπουφάν. Να σας γίνει συνήθεια και πάντοτε να το κουβαλάτε μαζί σας. Μη διαλέξετε κάτι μεγαλύτερο, διότι είναι πολύ πιθανό ν' αποδειχτεί τελείως ακατάλληλο για μεταφορά και να ξεχαστεί σε περιπτώσεις που είναι απαραίτητο. Πολλοί άνθρωποι που στρίβουν τσιγάρα έχουν τέτοια κουτιά. Όμως το κουτί για το οποίο μιλάμε είναι πολύ πιο χρήσιμο γιατί μπορεί να σας βοηθήσει να σώσετε τη ζωή σας. Αντίθετα ο καπνιστής μικραίνει τη δική του ζωή.

Η πείρα έχει αποδείξει ότι καθένα από τ' αντικείμενα αυτά είναι πολύ χρήσιμο, όμως ορισμένα είναι περισσότερο χρήσιμα για συγκεκριμένες περιπτώσεις. Για παράδειγμα τ' αγκίστρια ψαρέματος, ενώ είναι πολύτιμα για τη ζούγκλα, δεν έχουν καμία αξία στην έρημο.

Γυαλίστε το εσωτερικό μέρος του καπακιού του μεταλλικού κουτιού για να φτιάξετε μια επιφάνεια που να μοιάζει με καθρέφτη και ν' αντανακλά τις ακτίνες του ήλιου. Στη συνέχεια σφραγίστε το κουτί, ώστε να γίνει αδιάβροχο, μ' ένα κομμάτι αυτοκόλλητης ταινίας, ώστε να μπορείτε να την αφαιρέσετε ή να την αντικαταστήσετε. Βέβαια μην ξεχνάτε ποτέ το περιεχόμενό του. Σε τακτικά χρονικά διαστήματα πρέπει να ελέγχετε κυρίως εκεί να που έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής, όπως τα σπίρτα και τα φάρμακα. Σημειώστε πάνω στα κουτιά που περιέχουν φάρμακα τη χρήση, τη δοσολογία και την ημερομηνία λήξης τους, οπότε και θα πρέπει ν' αντικατασταθούν . Γεμίστε τον εφεδρικό χώρο του κουτιού σας με φαρμακευτικό βαμβάκι που θα εμποδίσει τη μετακίνηση των αντικειμένων που περιέχονται, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και γι ' άναμμα φωτιάς.

1. ΣΠΙΡΤΑ
Πρέπει να μεταχειρίζεστε σπίρτα ασφαλείας κι όχι τα συνηθισμένα σπίρτα που μπορεί να ανάβουν οπουδήποτε. Μπορείτε όμως κι αυτά να τα μετατρέψετε σε ασφαλείας, βουτώντας τα κεφάλια τους σε λιωμένο κερί. Για να γλιτώσετε χώρο σπάστε το μισό ξυλαράκι απ' το κάθε σπίρτο.
Είναι πολύ πιο εύκολο απ' οτιδήποτε άλλο ν' ανάβετε φωτιά με σπίρτα, αλλά δεν πρέπει να τα σπαταλάτε. Να τα χρησιμοποιείτε μόνο όταν αποτύχετε ν' ανάψετε φωτιά με κάποιον άλλο πρόχειρο τρόπο. Πάρτε μόνο ένα σπίρτο από το κουτί και ξανά-κλείστε αμέσως το καπάκι. Ποτέ να μην αφήνετε το κουτί ανοιχτό ή στο έδαφος.

2. ΚΕΡΙ
Το κερί έχει πραγματικά πολύ μεγάλη αξία για το άναμμα της φωτιάς, όπως ακριβώς και μια πηγή φωτιάς. Πρέπει να το ξύσετε και να το ισιώσετε έως ότου πάρει το κατάλληλο ορθογώνιο σχήμα για να χωρέσει στο μεταλλικό κουτί. Αν είναι φτιαγμένο από ζωικό λίπος μπορεί να φαγωθεί -γιατί είναι λιπαρό- σε περίπτωση ανάγκης ή να χρησιμοποιηθεί για τηγάνισμα. Βεβαιωθείτε όμως απόλυτα ότι πρόκειται για κερί από ζωικό λίπος. Το κερί παραφίνης και μερικά άλλα είδη κεριών είναι ακατάλληλα για φάγωμα. Το κερί από ζωικό λίπος λιώνει εύκολα σε ζεστά κλίματα.

3. ΤΣΑΚΜΑΚΟΠΕΤΡΕΣ
Οι τσακμακόπετρες μπορεί να χρησιμοποιηθούν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμα κι όταν υπάρχει υγρασία και σας έχουν τελειώσει τα σπίρτα.
Αγοράστε επεξεργασμένη τσακμακόπετρα με πριονωτό αναπτήρα (επικρουστήρα).

4. ΜΕΓΕΘΥΝΤΙΚΟΣ ΦΑΚΟΣ
Μπορείτε ν' ανάψετε φωτιά κατευθείαν από τις ακτίνες του ήλιου. Επίσης είναι χρήσιμος στο ψάξιμο που θα κάνετε για να εντοπίσετε ακίδες ξύλου που μπήκαν στο δέρμα σας ή κεντριά εντόμων που σας τσίμπησαν.

5. ΒΕΛΟΝΕΣ ΚΑΙ ΚΛΩΣΤΗ
Χρειάζεστε αρκετές βελόνες και μεταξύ αυτών απαραίτητα και μία με πολύ μεγάλο μάτι, ώστε να περνούν μέσα απ' αυτό χοντρές κλωστές. Διαλέξτε χοντρή κλωστή και τυλίξτε τη γύρω από τις βελόνες.

6. ΑΓΚΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΟΝΙΑ
Πρέπει να έχετε μια σειρά από αγκίστρια διαφόρων μεγεθών σ' ένα μικρό κουτί ή πακέτο. Προσθέστε και λίγα βαρίδια. Θυμηθείτε ότι ένα μικρό αγκίστρι μπορεί να πιάσει και μεγάλο και μικρό ψάρι. Αντίθετα ένα μεγάλο αγκίστρι πιάνει μόνο μεγάλα ψάρια. Να πάρετε επίσης κι όσο γίνεται περισσότερη πετονιά, που μπορεί να σας φανεί χρήσιμη ακόμα και στο πιάσιμο πουλιών.

7. ΠΥΞΙΔΑ
Μια φωσφορίζουσα μικρή πυξίδα είναι η πιο κατάλληλη, αλλά σιγουρευτείτε πρώτα ότι είναι καλή, γιατί ορισμένες απ' αυτές είναι τελείως άχρηστες. Η υγρή πυξίδα είναι ο καλύτερος τύπος, αλλά πριν την αγοράσετε θα πρέπει να ελέγξετε, μήπως παρουσιάζει διαρροή, μήπως έχει φυσαλίδες και προπαντός αν είναι εύχρηστη. Η ενδεικτική βελόνα σκουριάζει εύκολα. Βεβαιωθείτε ότι βρίσκεται πάνω στο άξονα περιστροφής της και ότι περιστρέφεται ελεύθερα.

8. ΦΩΣ «ΜΠΕΤΑ»
Είναι ένας κρύσταλλος που εκπέμπει φως. Έχει το μέγεθος ενός μικρού νομίσματος και είναι ιδανικός για να διαβάσετε ένα χάρτη τη νύχτα και χρήσιμος για δόλωμα στο ψάρεμα. Είναι ακριβός αλλά άφθαρτος.

9. ΣΥΡΜΑΤΙΝΟΣ ΒΡΟΧΟΣ
Κατά προτίμηση ορειχάλκινη συρμάτινη θηλιά μήκους 60 έως 90 εκατοστών.
Να είστε προσεκτικοί με τους βρόχους γιατί μπορεί να πιάσουν κι εσάς τους ίδιους, αλλά από την άλλη μεριά μπορεί να σας λύσουν πολλά προβλήματα επιβίωσης. ,

10. ΕΥΚΑΜΠΤΟ ΠΡΙΟΝΙ
Αυτά συνήθως έχουν μεγάλους κρίκους στις άκρες που χρησιμεύουν για χερούλια. Οι κρίκοι αυτοί καταλαμβάνουν πολύ μεγάλο χώρο γι ' αυτό και πρέπει να τους βγάζετε από το πριόνι. Όταν πρόκειται να το χρησιμοποιήσετε μπορείτε ν' αντικαταστήσετε τους κρίκους με μικρούς ξύλινους πίρους. Για να προστατέψετε το πριόνι από τη σκουριά και το σπάσιμο πρέπει να το σκεπάσετε με ένα λεπτό στρώμα γράσου. Τα εύκαμπτα πριόνια μπορεί να χρησιμοποιηθούν για το κόψιμο ακόμα και μεγάλων δέντρων.

11. ΚΟΥΤΙ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
Σ' αυτό θα συμπεριλάβετε όλα τα φάρμακα που κρίνετε απαραίτητα. Συσκευάστε τα φάρμακα σε αεροστεγή κουτιά με φαρμακευτικό βαμβάκι ώστε
να αποφεύγετε τη μετακίνησή τους. Τα παρακάτω φάρμακα καλύπτουν τις περισσότερες αρρώστιες, αλλά είναι μόνο ένας απλός οδηγός.

Αναλγητικά. Ένα παυσίπονο για ελαφρύ ή μέτριο πόνο. Η φωσφορική μεθυλομορφίνη είναι ιδανική για πονόδοντους, πονοκέφαλους και πόνους αυτιών . Δοσολογία: ένα δισκίο κάθε έξι ώρες και για όσο χρειαστεί. Επειδή προκαλεί συμπτώματα δυσκοιλιότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά της διάρροιας.
Αντιδιαρροιακά. Θεραπεύουν οξεία ή χρόνια διάρροια. Σας συνιστούμε να χρησιμοποιείτε το ιμόντιουμ. Αρχικά παίρνετε δύο δισκία και στη συνέχεια από ένα κάθε φορά που έχετε κένωση.
Αντιβιοτικά. Για γενικές μολύνσεις. Η τετρακυκλίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη κι από άτομα υπερευαίσθητα στην πενικιλίνη. Δοσολογία: μία κάψουλα των 250 μιλιγκράμ, τέσσερις φορές την ημέρα. Αυτό πρέπει να επαναληφθεί επί πέντε έως εφτά ημέρες. Πάρτε μαζί σας αρκετές κάψουλες, ώστε να μπορέσετε να καλύψετε μια πλήρη σειρά ημερών. Όταν τις παίρνετε, καλό θα είναι ν' αποφεύγετε να πίνετε γάλα, ασβέστιο, σιδηρούχα παρασκευάσματα κι άλλα φάρμακα που περιέχουν υδροξείδιο του αργιλίου.
Αντιαλλεργικά. Για αλλεργίες, δαγκώματα ή τσιμπήματα εντόμων (μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε παρενέργειες από τη χρήση άλλων φαρμάκων). Στη Βρετανία συνιστάται το Πίριτον ενώ στις ΗΠΑ το Μπεναντρίλ. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα από τη χρήση του Πίριτον είναι η υπνηλία, γι' αυτό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ελαφρύ υπνωτικό. Δεν πρέπει να ξεπερνάτε τη δοσολογία που συνιστάται, ούτε να το συνδυάζετε με αλκοόλ.
Δισκία αποστείρωσης νερού. Πρέπει να τα χρησιμοποιείτε όταν έχετε υποψίες ότι το νερό σας έχει μολυνθεί και δεν μπορείτε να το βράσετε. Ακολουθήστε τις οδηγίες του κατασκευαστή.
Χάπια για την ελονοσία. Απαραίτητα κυρίως για περιοχές όπου υπάρχει ελονοσία. Για ορισμένα είδη απ' αυτά μπορείτε να παίρνετε μόνο ένα χάπι το μήνα.
Υπερμαγγανικό κάλιο. Έχει αρκετές χρήσεις. Προσθέστε το στο νερό κι όταν πάρει μία φωτεινή ροζ απόχρωση έχει αποστειρωθεί, ενώ όταν γίνει βαθύτερο ροζ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αντισηπτικό. Όταν κοκκινίζει τελείως βοηθά στη θεραπεία των μυκητιάσεων (π.χ. μυκητιάσεις αθλητών).

12. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΛΕΠΙΔΕΣ
Τουλάχιστον δυο νυστέρια διαφορετικών μεγεθών. Μπορείτε να κατασκευάσετε μια ξύλινη χειρολαβή αν χρειαστεί. "'

13. ΤΣΙΜΠΙΔΑΚΙΑ ΡΑΦΗΣ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ
Χρησιμοποιούνται για να ενώνονται τα χείλη των πληγών των τραυμάτων.

14. ΛΕΥΚΟΠΛΑΣΤΕΣ
Διάφορα είδη, κατά προτίμηση αδιάβροχα. Βοηθούν σε μικρές αμυχές αλλά και στις πληγές μεγαλύτερων τραυμάτων. Μπορεί να κοπούν και να χρησιμοποιηθούν σαν τσιμπιδάκια ραφής τραύματος (βλ. Ράψιμο τραύματος στο κεφάλαιο Υγεία).

15. ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ
Αποτελεί μια πολύ καλή σακούλα που μπορεί να χωρέσει μέχρι ένα λίτρο νερό.


ΥΓΕΙΑ

Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για κρυοπαγήματα, υποθερμία και τύφλωση από την αντανάκλαση του ήλιου στο χιόνι. Εκτός αυτού, οι προσπάθειες που καταβάλλονται για την αντιμετώπιση του ψύχους, με τον αποκλεισμό του αέρα απ' το καταφύγιο, μπορεί να έχουν δυσάρεστες συνέπειες, όπως έλλειψη οξυγόνου και δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα.

Είναι πολύ εύκολο να ξεφύγει κανείς απ' την πραγματικότητα ξαπλώνοντας με τα ρούχα κι ακουμπώντας το κεφάλι πάνω σ' ένα ξύλο. Σε μια τέτοια περίπτωση ακόμα και το να σκέφτεται κανείς είναι κουραστικό. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Πρέπει να βρίσκεστε πάντα σε εγρήγορση, διότι είναι πολύ πιθανό να παραβλέψετε ακόμα κι ολοφάνερα πράγματα. Να είστε πάντα σε κίνηση, όχι όμως να κουράζεστε διότι πρέπει να διατηρείτε τις δυνάμεις σας για χρήσιμες εργασίες. Να κοιμάστε όσο το δυνατό περισσότερο.

Θα ξυπνήσετε πριν παγώσετε απ' το κρύο, εκτός κι αν είστε τελείως εξαντλημένοι, οπότε δεν μπορείτε ν' ανανεώσετε τη θερμότητα που χάνεται στον αέρα. Μη χάσετε το ηθικό σας με το κρύο. Σκεφτείτε τρόπους να προφυλαχθείτε καλύτερα. Για παράδειγμα φτιάξτε ένα καλύτερο ζευγάρι γάντια.
Ασκείστε τα δάχτυλα και γενικά τα άκρα για να βελτιωθεί η κυκλοφορία του αίματος. Μην ξεχνάτε ν' αφοδεύετε. Συχνά, αν δεν το προσέξετε, δημιουργείται στον οργανισμό δυσκοιλιότητα. Να είστε τακτικοί και μάλιστα φροντίστε πριν ξεκινήσετε από το καταφύγιό σας, έτσι ώστε να μην έχετε πρόβλημα στο δρόμο.

ΑΠΟΦΥΓΗ ΚΡΥΟΠΑΓΗΜΑΤΩΝ
Ζαρώνετε το δέρμα του προσώπου σας για να μην ξυλιάσει, κουνώντας τους μυς προς κάθε κατεύθυνση. Εξασκείτε συνέχεια τα χέρια σας.
Να είστε σε ετοιμότητα τόσο για τον εαυτό σας, όσο και για τους άλλους, μήπως εμφανιστούν πάνω στο δέρμα χλομάδες, κοκκινίλες ή μαυρίλες, ιδιαίτερα στο πρόσωπο, τ' αυτιά και τα χέρια.
ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ το εφαρμοστό ντύσιμο, διότι ελαττώνει την κυκλοφορία του αίματος.
Αν έχετε υπνόσακο, τυλιχτείτε με το εσωτερικό του που είναι ζεστό.
Μη βγαίνετε ποτέ έξω χωρίς να είστε ντυμένοι καλά και πάντα για λίγη ώρα.

Να μη φοράτε υγρά ρούχα που έγιναν έτσι από ιδρώτα και νερό.
Αν βράχηκαν, τότε στεγνώστε τα το συντομότερο δυνατό.
Τινάξτε από πάνω σας το χιόνι πριν μπείτε στο κατάλυμα, ή αφήστε τα εξωτερικά ρούχα σας που είναι χιονισμένα λίγο πιο μέσα από την είσοδο.
Το χιόνι θα λιώσει με τη ζέστη κι έτσι θα έχετε περισσότερα ρούχα διαθέσιμα για να φορέσετε όταν στεγνώσουν.
Φοράτε πάντα στεγνά γάντια. ΠΟΤΕ μην αγγίζετε μέταλλα με γυμνά χέρια.
ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ να χύνετε βενζίνη πάνω σε γυμνή σάρκα. Σε θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν θα παγώσει σχεδόν αμέσως και θα κάνει ακόμη μεγαλύτερη ζημιά αφού το σημείο τήξεως της βενζίνης είναι πολύ χαμηλότερο από εκείνο του νερού.
Να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν εργάζεστε σκληρά κι αισθάνεστε κουρασμένοι. Αν δε νιώθετε καλά, ΑΝΑΠΑΥθΕΙΤΕ.

ΑΝΑΜΜΑ ΦΩΤΙΑΣ
Φτιάξτε ένα προσάναμμα και προφυλάξτε το γύρω γύρω με άλλα ξύλα που θα σχηματίσουν ένα τριγωνικό ξύλινο πλαίσιο (βλ. εικόνα). Αν φυσάει, τοποθετήστε το προσάναμμα απ' την αντίθετη μεριά του αέρα, κάθετα σ' ένα μεγάλο ξύλο. Ανάψτε. Μόλις πάρει, ρίξτε πιο χοντρά ξύλα ή πάρτε μια αγκαλιά ξερά κλαδιά όχι πιο μεγάλα από σπιρτόξυλα, ανάψτε τα πρώτα και ρίξτε τα στο πλαίσιο.

ΣΠΙΡΤΑ
Τα σπίρτα είναι ο ευκολότερος τρόπος για ν' ανάψετε φωτιά. Να πάρετε μαζί σας όσο το δυνατό περισσότερα σπίρτα, απ' αυτά που ανάβουν οπουδήποτε. Να τα στοιβάξετε σε αδιάβροχα κουτιά έτσι ώστε αν τριφτούν είτε κουνηθούν, να μην ανάψουν ξαφνικά. Η αδιάβροχη συσκευασία τα προφυλάσσει και απ' τα δυο.
Ορισμένοι κόβουν τα σπίρτα τους στα δυο. Λέγεται ότι μπορούν να κοπούν και στα έξι. Αλλά μην το ρισκάρετε. Είναι προτιμότερο να έχετε ένα που να ν' ανάβει παρά έξι κατεστραμμένα.Ανάψτε τα κομμένα σπίρτα κρατώντας το δάχτυλο και πιέζοντας το λειτουργικό άκρο αντίθετα σε μια επιφάνεια. Αν καίγεται το δάχτυλο, δροσίστε το με κρύο νερό ή πάγο ή ακόμα φτύστε το ή φυσήξτε το.

Δικά μας παιδιά!

Ενδείξεις μάχης

Ενδείξεις πως κάποιος δεν θα μας επιτεθεί, ενώ δείχνει έτοιμος για μάχη:

-Οι ώμοι, ο λαιμός και το κεφάλι ανασηκώνονται (για να φαίνεται πιο ογκώδης στον αντίπαλο – το ίδιο κάνουν οι γάτες )

-Το πρόσωπο κοκκινίζει και παρατηρούνται σπασμοί

-Τα χείλια ανοίγουν για να επιδειχτούν τα δόντια (όπως κάνουν τα σκυλιά)

-Η αναπνοή είναι γρήγορη και ρηχή (προς υπεροξυγόνωση)

-Σταγόνες ιδρώτα εμφανίζονται στο πρόσωπο και τον λαιμό

-Επίμονο βλέμμα

-Μεγάλες δυνατές κινήσεις

-Χειρονομίες και βρισιές

-Προσπάθειες να σπάσει διάφορα αντικείμενα ή να χτυπήσει τοίχους, κλπ

-Συνειδητή τεχνητή προσποίηση (ξαφνικά γίνεται απόλυτα συνεργάσιμος, κλπ)

Ενδείξεις επίθεσης ενός αποφασισμένου να μπει σε μια μάχη:

-Το πρόσωπο ασπρίζει (κατά τη διάρκεια συμπλοκής το αίμα φεύγει από την επιδερμίδα και πηγαίνει στους μεγάλους μυς και στα εσωτερικά όργανα, για να τα ενισχύσει και να τα προστατέψει)

-Τα χείλη και το στόμα θα κλείσουν

-Η αναπνοή είναι γρήγορη και βαθιά

-Αλλαγή στάσης, οι ώμοι πέφτουν και η ισορροπία πάει στα δάχτυλα των ποδιών. Το σώμα «κάθεται» και συσπειρώνεται. Το βάρος πάει από πόδι σε πόδι.

-Το σαγόνι κατεβαίνει, για να προστατευθεί ο λάρυγγας

-Τα φρύδια σουφρώνουν, για να προστατέψουν τα μάτια και να δίνουν μικρότερο στόχο

-Τα χέρια κλείνουν σε γροθιές από μόνα τους. Πολλές φορές ασπρίζουν οι κόμβοι από την ένταση.

-Κινούμενο βλέμμα – ψάχνει για στόχο

-Μονοσυλλαβικές απαντήσεις, καθώς ενεργοποιείται το πρωτόγονο μέρος του εγκεφάλου (ο επιχείλιος λοβός) για μάχη.

10 μύθοι για το λίπος!

Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται με το βάρος και ψάχνουν απεγνωσμένα τη μαγική μυστική φόρμουλα για να κάψουν το επιπλέον λίπος, γεννιούνται ένα σωρό μύθοι και ανακρίβειες πάνω στο θέμα αυτό. Παρακάτω αναφέρουμε τα πιο δημοφιλή «μαργαριτάρια» που έχουν ειπωθεί κατά καιρούς και φυσικά εξηγούμε γιατί δεν ισχύουν.

Μύθος 1: Είναι εφικτό να εξαφανίσουμε το τοπικό λίπος.

Όταν χάνεται λίπος με τη δίαιτα τότε αυτό χάνεται από όλο το σώμα. Αν με ειδικές ασκήσεις εστιάσουμε σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος αυτό που θα καταφέρουμε είναι να τονώσουμε τους μυς σε εκείνο το σημείο κάνοντας έτσι την εν λόγω περιοχή να φαίνεται πιο σφιχτή και σφριγηλή. Το λίπος όμως παραμένει. Είναι σημαντικό επομένως να γυμνάζουμε αρμονικά όλο το σώμα αν θέλουμε να χάσουμε λίπος.

Μύθος 2: Η έντονη αερόβια άσκηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να καεί το λίπος.

Γενικότερα το να ασκούμαστε εντατικά μας βοηθάει να έχουμε μια καλή φυσική κατάσταση και να διατηρούμε το μεταβολισμό(καύσεις) σε καλά επίπεδα. Έτσι η έντονη αερόβια άσκηση δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να κάψουμε το λίπος.

Μύθος 3: Η προπόνηση με βάρη μας φουσκώνει και εγκλωβίζεται το λίπος

Οι ασκήσεις με βάρη τονώνουν τους μυς και γενικότερα το σώμα. Όταν αυτές γίνονται στα πλαίσια της λογικής και συνδυάζονται και με αερόβια άσκηση δε μας φουσκώνουν! Μάλιστα όταν αυξάνεται η μυϊκή μάζα το σώμα μας κάνει περισσότερες καύσεις και κατά συνέπεια ελαττώνεται το λίπος μόνο όμως αν παράλληλα ακολουθήσουμε και μια ισορροπημένη διατροφή παράλληλα.

Μύθος 4: Υπάρχει ένα χάπι που καίει το λίπος άσχετα με το αν τρώμε ή γυμναζόμαστε

Δυστυχώς δεν το ανακαλύψανε ακόμη. Αν και κυκλοφορούν κατά καιρούς διάφορα σκευάσματα για το αδυνάτισμα το χάπι που να οδηγεί σε αυτό, δηλαδή να καίει το λίπος, από μόνο του δεν έχει βρεθεί. Τα περισσότερα από αυτά τα σκευάσματα έχουν παρενέργειες και αναφέρουν συνήθως ότι θα πρέπει να καταναλώνονται παράλληλα με μια ισορροπημένη διατροφή! Μάλιστα πολλά από αυτά είναι άκρως επικίνδυνα για την υγεία.

Μύθος 5: Μετά από 20 λεπτά άσκησης αρχίζει να καίγεται το λίπος

Το σώμα χρησιμοποιεί ως καύσιμα το γλυκογόνο και το λίπος. Κατά τη διάρκεια της άσκησης, δηλαδή αν κρατάει για πολλή ώρα, το σώμα θα χρησιμοποιήσει περισσότερο λίπος για να κάψει αλλά ο χρόνος των είκοσι λεπτών δεν είναι το σημείο που ξεκινάμε να καίμε το λίπος αυτό θα εξαρτηθεί και από το είδος αλλά και από την ένταση της άσκησης που κάνουμε.

Μύθος 6: Όταν τρώμε αργά το βράδυ αποθηκεύουμε περισσότερο λίπος

Μια θερμίδα είναι πάντα μια θερμίδα είτε καταναλώνεται το πρωί είτε το βράδυ. Το σώμα δέχεται τις θερμίδες ανεξαρτήτως ώρας. Ο μύθος ότι το βραδινό παχαίνει προέρχεται κυρίως από κάποια άτομα που τρώνε αργά το βράδυ φαγητό από έξω ή τσιμπάνε διάφορα παχυντικά σνακ το βράδυ επιπλέον με τα γεύματα που τρώνε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Άρα καταναλώνουν παραπάνω θερμίδες και αυτό είναι που τους παχαίνει! Ένα ελαφρύ βραδινό είτε τρώγεται νωρίς είτε αργά δε θα μας παχύνει.

Μύθος 7: Η κυτταρίτιδα είναι πιο δύσκολο να ελαττωθεί από το συνολικό λίπος.

Η κυτταρίτιδα είναι συνδυασμός εγκλωβισμένου λίπους και νερού στα ανώτερα στρώματα του δέρματος. Αλλά το λίπος στις περιοχές με κυτταρίτιδα δεν διαφέρει από το υπόλοιπο λίπος στο σώμα. Με τη σωστή διατροφή και την άσκηση μπορεί να μειωθεί η κυτταρίτιδα αν και σε κάποιες περιπτώσεις

Μύθος 8: Αν δεν τρώμε λίπος το λίπος στο σώμα δεν αυξάνεται

Το λίπος, οι πρωτεΐνες και οι υδατάνθρακες όταν λαμβάνονται σε περίσσεια μετατρέπονται σε λίπος στο σώμα. Επομένως οι αποθήκες του λίπους μπορούν να γεμίσουν ακόμα και αν δεν καταναλώνουμε λιπαρά!

Μύθος 9: Τα γονίδια ευθύνονται περισσότερο για το κάψιμο του λίπους απ'ότι η διατροφή και η άσκηση.

Οι γενετικοί παράγοντες και γενικότερα η κληρονομικότητα σχετίζονται με το βάρος του ανθρώπου ωστόσο κάνοντας μια σωστή διατροφή και εντατική άσκηση άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο μπορούμε να ελέγξουμε το βάρος μας. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις παχύσαρκων ατόμων που ευθύνεται αποκλειστικά η κληρονομικότητα για τα κιλά τους.

Μύθος 10: Το λίπος δεν ξαναμπαίνει στα σημεία που γίνεται λιποαναρρόφηση.

Αν και με τη λιποαναρρόφηση μειώνονται τα λιποκύτταρα, το σώμα είναι σε θέση να δημιουργήσει νέα λιποκύτταρα και στην ίδια περιοχή.

Kalari Payat

Μία σχετικά άγνωστη πολεμική τέχνη για τους περισσότερους ΄Ελληνες είναι το Ινδικό Kalari payat (κάλαρι παγιάτ), η οποία έχει επικράτεια, ως επί το πλείστον, τη νότια Ινδία και επίκεντρο την πόλη Κεράλα. Η πολεμική τέχνη αυτή έχει πολλές ομοιότητες με το Κινέζικο Kung fu. Τα ιστορικά τεκμήρια όμως δείχνουν ότι το Kalari payat είναι αναλλοίωτο και συνεχόμενο φαινόμενο του Ινδικού πολιτισμού, από τα ελάχιστα που σώζονται στις ημέρες μας, άρτια συνδεδεμένο με την Ινδουιστική θρησκεία και με παράδοση που φθάνει ίσως μέχρι 3.000 χρόνια στο παρελθόν.

Το Kalari payat είνα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για ερευνητές οπλολόγους, αρχαιολόγους και ιστορικούς που προσπαθούν να ανιχνεύσουν τις ρίζες των πολεμικών τεχνών. Ακόμη και οι πιο μικροί μας αναγνώστες θα έχουν ακούσει πια λ.χ. ότι ο Ινδός πρίγκιπας Bodhidharma (Tamo) δίδαξε στους Βουδιστές μοναχούς του ναού Shaolin στην επαρχία Honan της Κίνας τις βασικές ασκήσεις και τις έννοιες της πολεμικής τέχνης που αργότερα θα γινόταν γνωστή ως Shaolin Kung Fu.

Είναι επίσης γνωστό ότι πολλές από τις σημερινές Πολεμικές τέχνες οφείλουν τη μορφή και το περιεχόμενό τους στο Shaolin Kung fu. Για κάποιο λόγο όμως δεν τονίζεται ποτέ στα σχετικά άρθρα ότι αυτό που δίδαξε ο Ινδός Bodhidharma στους μοναχούς ήταν αναμφίβολα μια μορφή του Kalari payat, εμπλουτισμένο με γνώσεις Βουδιστικών και Ινδουιστικών γιογκικών αναπνευστικών ασκήσεων.

Υπάρχει και η σχετική πρόταση, μεταξύ άλλων και από ΄Ελληνες ερευνητές τώρα που έχει δημιουργηθεί η σχετική κρατική Ομοσπονδία, ότι το Kalari payat είναι απόγονος της αρχαίας ελληνικής πολεμικής τέχνης του παγκρατίου. Ο συγγραφέας, που έχει μελετήσει και τις δύο τέχνες κινησιολογικά και οπλολογικά, βάση των αρχαιολογικών τεκμηρίων, ενίσταται στην άποψη αυτή. Πάντα κατά τον συγγραφέα, η προσέγγιση αυτή εκφράζει παντελή έλλειψη γνώσης της ψυχολογίας και νοοτροπίας των λαών της Ανατολής, αλλά και (πιο σημαντικά) έλλειψη κινησιολογικών και οπλολογικών βάσεων.

ΤΟ ΚΑΛΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΙΝΔΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι η Ελληνιστική τέχνη, η επιστήμη και η θρησκεία επηρρέασαν την πορεία του Ινδικού έθνους. Από τους ΄Ελληνες οι Ινδοί μάθανε αναμφισβήτητα τη γλυπτική και την αρχιτεκτονική. Δεν υπάρχουν λόγου χάρη, αγάλματα στην Ινδία νωρίτερα από την Ελληνιστική περίοδο και αυτό μας βάζει τρικλοποδιές, γιατί χωρίς αυτά δεν έχουμε και πολλά ορατά τεκμήρια του Ινδικού πολιτισμού.

΄Ομως ο αξιοκρατικός ερευνητής οφείλει να προσέχει. Γνωρίζουμε πια ότι οι άνθρωποι και κατ'επέκταση οι λαοί και οι πολιτισμοί τους, συγκεντρώνουν τις δυνάμεις τους περισσότερο σε κάποιον τομέα παρά σε άλλους. ΄Ετσι, μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία, τα άτομα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν από κάποιον από τους εξής τρεις τομείς : υπάρχουν 1) οπτικοί τύποι (ζωγράφοι, αρχιτέκτονες), 2) ακουστικοί τύποι (μουσικοί) και 3) αισθητικοί τύποι (αυτοί που στηρίζονται στη νοητική και σωματική επαφή).

Υπάρχουν βέβαια διάφορες συναρτήσεις των τριών αυτών κατηγοριών. Για παράδειγμα, η αρχαία ελληνική κουλτούρα ήταν σχεδόν ισοσκελές όσον αφορά τα οπτικά, ακουστικά και αισθητικά ερεθίσματα, πράγμα που αποδεικνύεται και από τις τέχνες και τις επιστήμες που άφησε πίσω της. Αντιθέτως, η αρχαία Ινδική κουλτούρα ήταν ως επί το πλείστον ακουστική και αισθητική με ελάχιστη οπτική συμβολή (χορός). Οι άνθρωποι αυτοί στράφηκαν αλλού μέσα τους και ασχολήθηκαν με την καλλιέργεια των εσωτερικών τους δυνατοτήτων. ΄Ετσι, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν σπουδαία λείψανα του πολιτισμού τους από αυτή τη χρονολογία, μπορούμε να πούμε με σχετική βεβαιότητα ότι ο Ινδικός πολιτισμός φθάνει τουλάχιστον μέχρι το 1.000 π.Χ.

Γνωρίζουμε λόγου χάρη ότι η σημερινή Ινδική φυλή κατέβηκε από τον Βορρά στην Ινδία κάπου στις αρχές της εποχής του Σιδήρου. Υπάρχει ηχητική ομοιοφωνία μεταξύ της λέξης arya (που σημαίνει λευκός) και της λέξης ara (που σημαίνει σίδηρος, από το οποίο και το Αγγλικό iron) που μερικοί ερευνητές θεωρούν διόλου τυχαίο. ΄Αλλοι θέλουν την κάθοδο των Αρίων να λαμβάνει χώρο μεταξύ του 1.800 και του 1.500 π.Χ. Οι αρχαιολογικές απόψεις διίστανται και δεν είναι σκόπιμο να τις αναλύσουμε τώρα. ΄Οσον αφορά τις ανάγκες του άρθρου αυτού, θα χρησιμοποιήσουμε τη χρονολογία του 1.000 π.Χ., αφ'ενός μεν για να καλύψουμε τα νώτα μας, αφ' ετέρου γιατί συζητούμε αποκλειστικά για το Kalari payat και όχι για τον Ινδικό πολιτισμό εν γένει.

Κάποια στιγμή πριν από την πρώτη π.Χ. χιλιετηρίδα, η ΄Αρια φυλή, Ινδοευρωπαϊκής προέλευσης, κατέβηκε στην Ινδία από τον Βορρά. Πάτησε, σκλάβωσε και αφομοίωσε τους προγενέστερους, Τουρανικής καταγωγής κατοίκους, όπως εξ άλλου επιχείρησαν οι Αχαιοί να σκλαβώσουν και να αφομοιώσουν τους προγενέστερους Πελασγούς. Ο πολιτισμός που επικράτησε και διαδόθηκε στην Ινδία ήταν αυτός των Άρια και ήταν ένας πολιτισμός που στηριζόταν σε δύο πλαίσια : τη θρησκεία και τον πόλεμο.

Πάλι, χωρίς να θέλω να επεκταθώ περισσότερο σ'αυτό το σημείο, θα ήθελα να αναφέρω σαν παρένθεση ότι ο Ινδικός πολιτισμός που επικράτησε μετά το 1.000 π.Χ. επήλθε ξεκάθαρα από τις ζυμώσεις και τις εντάσεις μεταξύ των Αρίων και του Τουρανών. Οι Τουρανοί αυτόχθονες δεν είχαν αναπτύξει ιδιαιτέρως την τέχνη του πολέμου. Δεν υπήρχε λόγος. Η Ινδία τότε ήταν ένας παράδεισος με άφθονη τροφή και λίγο πληθυσμό. Κύριο μέλημα των κατοίκων ήταν να προφυλαχθούν απο τις ασθένειες και τα επικίνδυνα ζώα. Δεν θα 'πρεπε ο αναγνώστης λοιπόν να κρίνει την κατάσταση από το σημερινό βιοτικό επίπεδο των φτωχών της Ινδίας.

Η Mahabharata, το σπουδαιότερο έπος των Αρίων, είναι σίγουρο ότι καταγράφει σε μυθική μορφή, την ιστορική κατάκτηση της Ινδίας από τους Αρίους. Παρά το γεγονός ότι η Mahabharata χρονολογείται από τον 1ο μ.Χ. αιώνα, κανένας δεν αμφισβητεί ότι είναι πανάρχαια και σύγχρονη με την κάθοδο των "Ανθρώπων του Σιδήρου". Βασικά είναι για τους Ινδούς ό,τι και τα Ομηρικά έπη για μας. Η Mahabharata, λοιπόν, είναι γεμάτη με τον πόλεμο και τις πολεμικές τέχνες. Και δεν πρέπει να ξεχνάει ο αναγνώστης ότι η Mahabharata είνα και η "Βίβλος" του Ινδουισμού, ίσως το κύριο θρησκευτικό βιβλίο του. Στο έπος αυτό, ο Σρι Κρίσνα, αβατάρ (ενσάρκωση) του Θεού, μάχεται και νικάει πολλαπλούς αντιπάλους και οι περιγραφές είναι λεπτομερέστατες. (Αν σας σοκάρει αυτό, διαβάσετε προσεκτικά την Παλαιά Διαθήκη). Σημασία έχει για μας όμως αυτή τη στιγμή ότι η Ινδουιστική θρησκεία και η πολεμική τέχνη των Αρίων ήταν (και είναι) άρτια συνδεδεμένες, γιατί γνωρίζουμε ότι οι Ινδοί σαν λαός δύσκολα εγκαταλείπει ή και μετατρέπει τις παραδόσεις του, ακόμη και δια της βίας (όπως εξ'άλλου και οι ΄Ελληνες, οι Κινέζοι και όλοι οι αρχαίοι λαοί).

Για παράδειγμα, όλοι αποδέχονται ότι η Ινδική μουσική και τα μουσικά της όργανα είναι πανάρχαια. Θα μπορούσε να πει κανείς το ίδιο για τους Ινδικούς χορούς. Ο λόγος που τα πολιτιστικά στοιχεία αυτά των Ινδών έχουν μείνει (σχετικά) αναλλοίωτα, είναι επειδή διέπονται από την Ινδουιστική θρησκεία. ΄Οσες επιρροές και αν έχει δεχθεί, όσες μετατάξεις λόγου του Βουδισμού, Τζαϊνισμού και Ισλαμισμού, η κύρια δομή της Ινδουιστικής θρησκείας έχει μείνει αναλλοίωτη από την εισβολή των Αρίων.

Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΛΑΡΙ

Σ’ αυτό το σημείο φθάνουμε και στην πολεμική τέχνη του Kalari payat. Η θρησκεία είναι άρτιο μέρος της εξάσκησης, θα μπορούσε δε να πει κανείς ότι η τέχνη γίνεται ΓΙΑ τους Θεούς (όπως εξ'άλλου και η μουσική και οι χοροί). Δεδομένου των ως άνω στοιχείων μπορούμε να πουμε με σχετική βεβαιότητα ότι το Kalari payat, σαν συεχόμενο και αναλλοίωτο θρησκευτικό φαινόμενο των Αρια, είναι η πιο αρχαία υπαρκτή πολεμική τέχνη στις ημέρες μας. Και δυστυχώς σώζεται σε εκφυλισμένη μορφή, μόνο σε μερικές πόλεις και χωριά της νότιας Ινδίας.

΄Οπως κάθε γνήσια πολεμική τέχνη το Kalari payat συμπεριλαμβάνει χτυπήματα, λακτίσματα, κλειδώσεις, ρίψεις και μία πλούσια γκάμα από όπλα. Η βάση της τέχνης είναι η πάλη, που αποτελεί παράδοση στην Κεντριή Ασία από τους προϊστορικούς χρόνους (και αυτό επειδή σαν γεωργικοί λαοί, έπρεπε να "παλεύουν" με δύστροπα, ογκώδη οπλοφόρα).

Είπαμε προηγουμένως ότι όλα τα κλασσικά Ινδικά έπη (Rig Veda, Mahabharata, Ramayana), περιέχουν περιγραφές της μάχης σώμα με σώμα, ενώ αναφέρονται περιπτώσεις που άοπλοι μαχητές σκότωσαν τίγρεις και λιοντάρια. Ο ίδιος ο Σρι Κρίσνα ήταν τόσο επιτήδειος που νίκησε εξαγριωμένο ελέφαντα !

Με τον ερχομό του Βουδισμού οι πολεμικές τέχνες εξευγενίστηκαν κάπως και η εμφαση δόθηκε στο να ελέγχει κανείς τον αντίπαλο χωρίς να του κανει ιδιαίτερο κακό. Παρά ταύτα, στο Βουδιστικό Πανεπιστήμιο της Taksha-shila τον 6ο π.Χ. αιώνα η τοξοβολία ήταν το κύριο μάθημα!

Αυτό θυμίζει τους Ιάπωνες μοναχούς του Ζεν και την "Τέχνη της Τοξοβολίας". Υπάρχουν επίσης αναφορές για δασκάλους που είχαν "πνευματική δύναμη", που μπορούσαν να σπάσουν βράχους με γροθιά. Σαν άοπλη μάχη, λοιπόν, το Kalari μοιάζει αρκετά με το Kung fu. Ο αναγνώστης μπορεί να κρίνει ο ίδιος από τις φωτογραφίες που παραθέτω.

Μαζί με την άοπλη μάχη, οι μαθητές του Kalari payat ασκούνται και με διάφορα κλασσικά όπλα. Από τα πιο όμορφα είναι το σπαθί (pata), το οποίο δουλεύεται μαζί με μια μικρή κυκλική ασπίδα (fari). Εδώ συμβαίνει κάτι αξιοσημείωτο. Το σπαθί ήταν εξευγενισμένο όπλο. Επειδή οι χειριστές του ήταν πνευματικά αρκετά ανεβασμένοι και επειδή η Ινδουιστική θρησκεία απαγόρευε το φόνο δεν καλλιεργήθηκε ποτε το θανατηφορο κάρφωμα! Ο σκοπός του ξιφομάχου ήταν να τραυματίσει τον αντίπαλο στα άκρα. Ετσι, άσχετα με το τι μορφή λάμβανε η λεπίδα, η κινησιολογία ήταν ίδια! (Μόνο η απόσταση άλλαζε). Το Ινδικό σπαθί λοιπόν λαμβάνει ποικίλες μορφές. Υπάρχουν ίσα, ίσα δίκοπα, κυρτά, με μονές και πολλαπλές λεπίδες, ανάλογα με την σωματική κατασκευή και την ιδιοσυγκρασία του χειριστή.

Ένα άλλο όπλο με το οποίο εκπαιδεύονται οι μαθητές του Kalari είναι το κοντάρι (lathi), το οποίο συνήθως είναι από ρατάν ή μπαμπού και φθάνει μέχρι καιτ ο 1,80μ στο μήκος. Οι φόρμες του κονταριού μοιάζουν με τα αντίστοιχα Κινέζικα, Οκιναβέζικα και Ιαπωνικά που κυριαρχούν σήμερα.

Πολύ επικίνδυνο ήταν το μαχαίρι Κatar. Η λαβή του είναι κάθετος προς την λεπίδα και πιάνεται με τέτοιον τρόπο ούτως ώστε ο χειριστής να καρφώνει με την ίδια κίνηση που ρίχνει γροθιά (στα Αγγλικά "punch-dagger"). Ο σκοπός του όπλου είναι σαφώς ο θάνατος του αντιπάλου και είναι κατά πάσα πιθανότητα μεσαιωνικό, όταν η μεταλλουργία είχε φθάσει σε τέτοιο σημείο που να επιτρέπει την κατασκευή τέτοιων όπλων και όταν οι άνθρωποι είχαν "πέσει" πια πνευματικά.

Μαζί με τα συμβατικά, οι μαθητές του Kalari εκπαιδεύονταν και στη χρηση πολλών "ειδικών" όπλων. Από τα πιο ιδιόμορφα είναι "τα κέρατα των sadhu". Οι sadhu («ιερομόναχοι») έδιναν όρκο να μην σκοτώσουν άνθρωπο και να μην σηκώσουν όπλο. Πως όμως να προστατέψουν τον εαυτό τους; Σοφίστηκαν διάφορα μέσα αμυντικά, όπως τα "κέρατα" που αποτελούνται ανά μονάδα από δύο κέρατα αντιλόπης συνδεδεμένα με κάθετες μπάρες. Ο ασκούμενος χειρίζεται τα όπλα αυτά σε ζευγάρι, σαν το Sai της Οκινάβας. Η υπέρτατη τεχνική είναι να πετύχει ο ασκούμενος "bandesh", κλείδωμα των άκρων και έλεγχο του αντιπάλου, δηλαδή χωρίς να του κανει ιδιαίτερο κακό.

Με λίγα λόγια, για να μπουμε στον επιλογο της παρουσίασης, θα ήταν εύκολο να συμπεράνει κανείς ότι οι σύγχρονες πολεμικές τέχνες που ακολουθούν την "Βουδιστική σχολή" (και μ'αυτό εννοώ αυτές που έχουν τις ρίζες τους στον ναό του Shaolin), έχουν σαν γενέτειρα τους την Ινδία. Ο Bodhidharma, που δίδαξε τους Κινέζους μοναχούς, Ινδός δεν ήταν; (Αν και παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει ιστορικό ίχνος του στην Ινδία!). Η γιόγκα είναι Ινδική και οι περισσότερες διαλογιστικές πειθαρχίες έχουν αφετηρία κάπου στην Ινδία. Μήπως είναι αληθεια ότι οι Ινδοί είναι οι πατριάρχες των ανατολικών πολεμικών τεχνών; Η μήπως δεν είναι έτσι;

ΚΑΛΑΡΙ ΠΑΓΙΑΤ ΚΑΙ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ

Οι υπέρ το δέον εθνικόφρονες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν παρόμοια λογική για να προτείνουν ότι μια και ο Bodhidharma πήγε στους Σαολίν τον 5ο μ.Χ. αιώνα και ο Αλέξανδρος στην Ινδία τον 4ο π.Χ. αιώνα, το Kalari payat είναι απόγονος του αρχαίου Ελληνικού Παγκρατίου. Η ίδια λογική υπονοεί ότι όλες οι σημερινές πολεμικές τέχνες και τα μαχητικά σπορ, τουλάχιστον αυτές που ακολουθούν τη γενεολογία των Σαολίν είναι επίσης απόγονοι του Παγκρατίου.

΄Ομως η άποψη αυτή, όσο δελεαστική και αν ακούγεται, είναι εσφαλμένη για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι κινησιολογικά, τεχνικά και οπλολογικά, το παγκράτιο δεν έχει καμμία σχέση με το Kalari payat. Το παγκράτιο ουσιαστικά έμοιαζε αρκετά με το Ιαπωνικό jujutsu, ήταν η πολεμική τέχνη βαρέως οπλισμένων πολεμιστών που φορούσαν πανοπλία και το κύριο όπλο τους ήταν το δόρυ. Αντιθέτως, το Kalari payat είναι η πολεμική τέχνη ελαφρώς οπλισμένων μαχητών με ελάχιστη θωράκιση, που το κύριο όπλο τους ήταν το τόξο. Ο χώρος όμως που προσφέρεται στο περιοδικό για το άρθρο αυτό δεν επαρκεί για την πλήρη ανάπτυξη του θέματος και εξ'αλλου δεν είναι σκόπιμο να παρουσιάσω διατριβή επάνω στο θέμα σ'αυτό το σημείο. Θα μου επιτρέψει, ελπίζω, ο αναγνώστης μία αυτοδιαφήμιση εάν πάρει το επόμενο τεύχος της Ατραπού και συγκρίνει τα δύο άρθρα, θα δει ότι έχω δίκαιο.

Ο δέυτερος λόγος, εξ'ίσου σημαντικός, που ενίσταμαι στην θεωρία της μετάδοσης του παγκρατίου μέσου του Βουδισμού είναι ότι αγνοεί παντελώς την Ταοϊστική σχολή των πολεμικών τεχνών (και περιφρονεί την ύπαρξη Ινδικής σχολής).

Είναι λάθος να πιστευει κανείς ότι οι πολεμικές τέχνες στην Κίνα ξεκίνησαν με τον ερχομό του Bodhidharma. Η Κίνα είναι μία τεράστια χώρα κατοικημένη από πολλαπλές εθνικότητες με ασαφή ιστορία. Παρά ταύτα, μπορούμε να πουμε μετά βεβαιότητας ότι οι πολεμικές τέχνες αναπτύχθηκαν πριν από το 1.000 π.Χ. στην Κίνα. Τα "Αρχεία της ΄Ανοιξης και του Φθινοπώρου" της δυναστείας Chou (1.122-255 π.Χ.) αναφέρουν ότι οι ευγενείς ήταν ειδήμονες στην τοξοβολία, την ξιφασκία και την άοπλη μάχη. Ξερουμε επίσης ότι μέχρι τον 6ο π.Χ. αιώνα, οι γιογκικές τεχνικές και η επιστήμη του chi είχαν φθάσει στην εντέλεια τους, όπως αναφέρουν οι Lao Tzu, Chuang Tzu, Meng Tzu και ο Huai-nan Tzu. Η ουσία είναι ότι η ροή και η μορφή των πολεμικών τεχνών στην Κίνα είχαν αναπτυχθεί τουλάχιστον χίλια χρόνια πριν φθάσει εκεί ο Bodhidharma το 500 μ.Χ. Επίσης, (αν και λέγοντας το εξής διακινδυνεύω πάλι την ανάγκη διατριβής) είναι αμφίβολο ότι ο Bodhidharma δίδαξε στους μοναχούς την κίνηση και μέθοδο των πολεμικών τεχνών. Η παράδοση αναφέρει ότι δίδαξε δύο σειρές γιογκικών ασκήσεων, τα λεγόμενα Yi Gin Ching και Shi Sui Ching. Είναι πιθανόν οι μοναχοί να προσάρμοσαν τις ήδη υπάρχουσες πολεμικές τέχνες επάνω στη δομή των ασκήσεων αυτών και ετσι να δημιουργησαν το Shaolin Kung fu.

Τέλος, για να κλείσουμε το άρθρο αυτό μια και μπαίνουμε σε έντονα συναισθηματικά φορτισμένα νερά, θα πρέπει να πούμε ότι καλό είναι τέτοιου είδους συγκρίσεις να γίνονται για καθαρά ακαδημαϊκούς λόγους και μέσα σε πνευμα φιλίας και κατανόησης. ΄Ισως κάποια μέρα κάποιος φοιτητής ανθρωπολογίας αποδείξει σε όλους μας τους σκεπτικιστές ότι το παγκράτιο όδευσε μέσου του Βουδισμού (γιατί ο ΄Ελληνας βασιλιάς της Βακτριανής Μένανδρος ήταν αναμφίβολα Βουδιστής, όπως και πολλοί ΄Ελληνες της Ελληνιστικής περιόδου) και έφθασε στην μακρινή Ιαπωνία. Για τον συγγραφέα, τέτοιου είδους συγκρίσεις πρέπει να γίνονται με προσοχή. Ο κόσμος αλλάζει, προχωράει προς το μελλον και το πεπρωμένο του. Νικητής θα είναι αυτός που θα πάρει την παράδοση και τον πολιτισμό του και θα τον προσαρμόσει στα νέα δεδομένα όχι αυτός που θα προσκολληθεί στις παλιές του δόξες.

Β ι β λ ι ο γ ρ α φ ί α

1) Draeger / Smith, "Comprehensive Asian fighting Arts", Kodansha, Tokyo.

2) Hatsumi, "Martial Arts in the World", Tokyo.

3) Payne, "Martial Arts", Thames & Hudson, NY.

4) Burton, "The Book of the Sword", Dover, NY.

Από την ιστοσελίδα www.pammachon.gr